MiiyvarxaaR - 7 მაისში 2012

ახლოს არის და ამავე დროს ძალიან შორს........ გინდა ჩაეხუტო.. მოეფერო.. აკოცო და უთხრა თუ რა ძლიერ გიყვარს... რა ძვირფასია შენთვის მაგრამ ამის უფლება არ გაქვს რადგან მას სხვა ყავს გვერძე... მაგრამ მთავარი ის არის რომ შეგიძლია ეს ადამიანი შენთვის ჩუმად გიყვარდეს და აღმერთებდე...... სხვისთვის რა ადვილია სხვის გრძნობებზე საუბარი და რჩევის მიცემა: '' ის შენი ღირსი არ არის და დაივიწყე ნუ იტანჯავ თავს!!!!'' მაგრამ შენთვის ხომ შეუძლებელს გეუბნება, რომ შეგეძლოს აქამდე ხომ დაივიწყებდი??!! მაგრამ ძნელია ყოველთვის თავის გაკონტროლება როცა შენს საყვარელ ადამიანს სხვის გვერძე ხედავ ან თუნდაც უსმენ მასზე როგორი აღტაცებით საუბრობს.........დამალული სიყვარულით იტანჯები და შველას ითხოვ მაგრამ ვინ უნდა დაგეხმაროს ??!!ეს ავადმყოფობა ხომ არ არის რომ განგკურნონ???!!!!! იცი ??..ყველაფერი შეიძლება დაივიწყო სიყვარულის გამო, მაგრამ სიყვარულს ვერასოდეს დაივიწყებ ყველაფრის გამო.... რაც არ უნდა ეცადო რომ მასზე არ იფიქრო მით უფრო მეტს ფიქრობ მასზე..... რაც უფრო ცდილობ რომ დაივიწყო მით უფრო გიყვარდება.......რაც არ უნდა ეცადო ყველაფერი შენს საპირისპიროდ ხდება....თითქოს ბედის ირონიააა.... და ბედი სასტიკად დაგცინის ასე პატარა და უსუსურ არსებას.......... წლები გადის... დრო მიფრინავს...და რაც უფრო მეტს ფიქრობ..ხვდები რომ ოცნება აუხდენელ ოცნებად გექცა... რომლის ახდენასაც ასე ძალიან ელი... მაგრამ...არაფერი იცვლება და ხვდები რომ...როცა მეფობლის უფლება გქონდა ისე ჩამოგაგდეს ტახტიდან როგორც მონა ცხენიდან .........თუმცა იმითაც ბედნიერი ხარ რომ შენ შეგიძლია იოცნებო მაინც.... სხვებს კი ეს ოცნებაც არ შეუძლიათ......შენი აუხდენელი ოცნება ჯობია სხვის ახდეილ არარსებულ ოცნებას... ბედნიერი უნდა იყო იმით რომ შენ მოგეცა განგეცადა ეს ბრწყინვალე გრძნობა რომელსაც სიყვარული ჰქვია... ზოგს კი ამის შანსიც არ ჰქონია.....