-ჯანდაბა,ჯანდაბა,ჯანდაბააა-"ცოფებს ვყრიდი"-ვინმე დამხმარეთ,
თორემ ამ სათვალეში ვერაფერს ვხედავ.
-კარგი.-იანმა მითხრა.
როგორღაც გავედით მისაღებში.
და წარმოიდგინეთ ჩემი გაოცება,როცა დავინახე დაბალი,ჩასუქებული,"გიგანტ"სათვალიანი ბიჭი.
-ნინა დაწყნარდი.-დამცინა იანმა.-მშვენიერი მარწყვივით ბიჭი კი არის და...
-ქონში ამოვლებული მარწყვივით!-შეუსწორა კეტრინმა.
-ჰო,-დაეთანხმა.
-მოკეტეთ!ორივემ!-განრისხებულმა დავუჩურჩულე.
სათვალე მოვიხსენი და კეტრინს მივაჩეჩე ხელებში.
ამ დროს გვერდით მამაჩემი ამომიდგა და ჩუმად მითხრა.
-ნინა,ის არ არის,მის გვერდზე გაიხედე.
მის რჩევას დავუჯერე და გვერდზე გავიხედე.
 ბიჭი,რომელიც მე დავინახე საკმაოდ სიმპათიური იყო,თუმცა იანს მაინც ჩამოუვარდებოდა.
-ნინა,-ხმა ამოიღო დედაჩემმა,-გაიცანი,ეს ჯოშია.ჯოშ, ეს ნინაა,ჩემი ქალიშვილი.
-სასიამოვნოა,-მითხრა ბიჭმა.და სანამ ხმას ამოვიღებდი ჩემს ზურგს უკან იანს გახედა და თვალები გაუბრწყინდა.
-გამარჯობა ძმაო,-მიესალმა იანი.
-გამარჯობა,-უპასუხა ჯოშმა.-აქ არ გელოდი,რამდენი ხანია ერთმანეთი არგვინახავს.
-მოიცა,მოიცა,-ვთქვი სანამ იანი ხმას ამოიღებდა,-თქვენ ერთმანეთს იცნობთ?
-შეიძლება ითქვას,მთელი ცხოვრებაა ვიცნობთ...-მითხრა იანმა.
რაღა ბევრი გავაგრძელო და,იანი და ჯოში ბავშვობის მეგობრები აღმოჩნდნენ.
ერთმანეთი დიდი ხანია არ ენახათ.
ჯოშის მშობლებიც გავიცანი.
ის მსუქანა უბრალო პიცერიიდან ყოფილა.კეტრინს პიცა მოუტანა.
შემდეგ ყველა მაგიდას შემოვუჯექით.
მე და კეტრინი გვერდიგვერდ დაგვსვეს.ჩვენს პიდაპირ კი იანი და ჯოში.
კარგა ხნის შემდეგ უფროსებმა დაგვტოვეს და ბაღში გავიდნენ სასეირნოდ.
მცირე ყოყმანის მიუხედავად იანს პირდაპირ თვალებში შევხედე.
"ღმერთო!რა სიცოხლე თვალები აქვს!" გავიფიქრე.
იანმა გამიღიმა და მითხრა.
-ნინა,მგონი დროა შენებს სიმართლე ვუთხრათ...
-ნამდვილად,დავეთანხმე და დედას დავუძახე.-დედა,მე და იანმა რაღაც უნდა გითხრათ...
-რამე მოხდა??
-კი დე...დედა,მამა, მე იანი დაქორწინებას ვაპირებთ...
სიჩუმე ჩამოვარდა.
-ღმერთო...ნინა,ეს აქამდე რატომ არ გვითხარი?-მკითხა მამამ.
-ჩემს გამო,-ჩაგვერთო იანი,-მე ვთხოვე ნინას რომ ჯერეჯრობით ეს ამბავი საიდუმლოდ შეგვენახა.
მამაჩემმა იანს შეუბღვირა,ოჰო! აქამდეც მივედით!
-მისტერ
ჯონ,-წამოიწყო იანმა.-ვაღიარებ,რომ წესისა და რიგის მიხედვით ჯერ
თქვენთვის უნდა მეთხოვა,მაგრამ რაკი ნინამ უკვე თანხმობა
განმიცხადა,გავთამამდები და პირდაპირ მშობლი კურთხევას გთხოვთ...
ისევ სიჩუმე ჩამოვარდა...
უფრო ხანგრძლივი და დაძაბული...
ავნერვიულდი...
გული ამიჩქარდა.
-ნინა,კარგად ხარ?-ჩურჩულით მკითხა კეტრინმა.
-კი,-ვუპასუხე და დასამშვიდებლად ხელი გულზე მივიდე.
ამ დროს გულთან ოდნავ ამობურცული შრამი შევიგრძენი..და გონება უსიამოვნო მოგონებებმა დაიკავა...
საქმე ის იყო,რომ სამი წლის წინ მე გული გადმომინერგეს,
და ამის გამო თავს იმ ადამინაის წინაშე,ვისი გულიც ჩამისვეს თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი.
-გილოცავთ!-მომესმა მამაჩემის ხმა და ჩემი დაძაბულობა სადღაც გაქრა.-თანახმა ვარ თქვენი ქორწინების!
-მამა!-ვუთხარი და ჩავეხუტე.
-ძვირფასო,შენ ამას ნამდვილად იმასახურებ!-მითხრა პასუხად.
ამ დროს გამახსენდა რომ წესით იანსაც უნდა ჩავხუტებოდი და...
და შეიძლება მისთვის მეკოცნა კიდეც.
"სხვა რა გზაა"-გავიფიქრე და იანთან მივედი.
-მიყვარხარ!-მითხრა და ჩამეხუტა.
-კაი ერთი!-ვუთხარი ჩურჩულით და ჩავიცინე.
-წესიერად!-მომესმა პასუხად.
მოკლედ,ბევრს აღარ გავგრძელებ და გეტყვით,რომ ჩემს მშობლებს იანი ძალიან მოეწონათ.
ჯოშსაც გაუხარდა ჩვენი ამბავი,თუმცა კი მან იცოდა რატომაც ვქორწინდებოდით.
ჯოშის მშობლების რეაქციას არ გეტყვით!:დ
გადაწყდა,რომ მეორე დღეს,საღამოს მე და ჩემი ოჯახი იანის ოჯახს გავიცნობდით.
და კიდევ! იანისთვის კოცნა არ მომიწია იეეს!!
მეორე დღეს საღამოს უკვე მზად ვიყავით და ჯოშს ველოდებოდით,რომელიც იანის სახლთან მიგვიყვანდა.
ჯოშიც მალე გამოჩნდა.
როგორც იქნა,მივაღწიეთ იანის სახლს.
ის უკვე კარებთან იდგა და გველოდებოდა.
-იან!-დავიყვირე და მივედი მმასთან.ისე მოვიქეცი როგორც თვითონ მითხრა.
-გამარჯობა!-ჩამეხუტა.-დედა!გაიცანი ეს ნინაა.
-სასიამოვნოა ძვირფასო!-მითხრა იანის დედამ.
-ჩემთვისაც,მისის სომერჰალდერ!
-გთხოვ უბრალოდ ჯინა დამიძახე.
პასუხად გავიღიმე.
ჯინა და იანის მამა,მისტერ ჯეიმსი ჩემებმაც გაიცნეს და შიგნით შევედით.
იანმა თავისი და-ძმა და მეგობარი პაულიც გაგვაცნო.
 სუფრას შემოვუსხედით და დიხანს ვლაპარაკობდით.
-ნინა,-მითხრა იანმა,-სამწუხაროდ ჩემი ერთი ძმა
აქ არ არის,ვერ მოახერხა ჩამოსვლა,და მერე გაგაცნობ.ერთი
სიმპათიური,ჭკვიანი და მომხიბლავი ბიჭია,-ჩაიღიმა და დაამატა,-როგორც ამ
ოჯახის ყველა მამაკაცი!
ყველას გაგვეცინა.
-ხო მართლა,კინაღამ დამავიწყდა..-წამოიძახა იანმა.
-რა?-ვკითხე.
-ბეჭედი!
იანი ოთახიდან გავიდა და გულის ფორმის პატარა ყუთით ხელში დაბრუნდა.
წამოვდექი.
-ნინა!-მითხრა.-ეს შენ ჩემგან,ნიშნობის ბეჭედი.
მითხრა,დამიჩოქა და ყუთი გახსნა.
-ღმერთო..რა ლამაზია..-დავიჩურჩულე.
იანმა ჩაიცინა და ძლივს გასაგონად თქვა:
-ვიცი!
შემდეგ ბეჭედი გამიკეთა,წამოდგა და კვლავ ძლივს გასაგონად მითხრა:
-ბოდიში,მაგრამ ახლა უნდა გაკოცო!
-რა?!
მან აღარ მიპასუხა.
ჩემს ტუჩებს დაეწაფა.
ყველამ ტაში დაგვიკრე.
შემდეგ უფროსებმა დაგვტოვეს.
-ნინა,ისეთი სახე გქონდა მეგონა იანს ჩანგალს ჩაარჭობდი თავში!-დამცინა კეტრინმა.
-შემდეგისთვის ცოტა კარგად მოემზადე,-დაამატა იანმა.
-არაუშავს,ეს პირველი იყო,ეპატიება,-თქვა ჯოშმა.
-კმარა,-ვთქვი.-დავიღალე. პაულ,შენც მითხარი რამე!
პაულმა მხოლოდ ჩაიცინა,შემდეგ ჩემთან მოვიდა,ჩამეხუტა და მითხრა:
-მე ერთი ვიცი,შენ ყველაზე საყვარელი რძალუკა იქნები მსოფლიოში.გამეცინა.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
დამიკომენტარეეთ!!
სემდეგ თავში უკვე ქორწილია!!
:დდ
|
755
852
16
