მე 1 თვე დავესვენე სოფელში,ალბათ ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში უმაგრესი ზაფხული , თან სევდიანი : (
ეს 1 თვე არასოდეს დამიბრუნდება უკან,მაგრამ აქა იქ ხომ მაინც გაიქროლებს წარსულის აჩრდილები : ( მე მინდა მოგიყვეთ ჩემს ერთი უბრალო ზაფხულის შესახებ,რომელშიც ბავშვურგატაცებას შევხვდი-თოკოს :(
მართალი რომ გითხრათ არ მეგობა ასე თუ გამნიჩირდებოდა ამ ისტორიის მოყოლა ახლიდან :(
--2012--
ბაზალეთში 1 ივლისს ჩავედი ჩემ ნათესავთან,პირველი 10 დღე იყო საშინელება,ლამის ვტიროდიისე მინდოდა წამოსვლა,რადგან არც მხიარულება,არც ბავშვები,არც გართობა,არც ბაზალეთის უმაგრესი ტბა(რადგან ამ დროს იქ ციოდა)...მოკლე მხოლოდ ერთი მქონდა , დავჯდებოდი
აივანთან და გადავყურებდი ტბას,რაც ძალიან ლამაზი იყო...გავიდა 10 დღე,თითქოს რაღაცა გამოიფაზხულა : ) ტბაზეც ვიწყე სიარული ; ) გარეთაც გამოვდიოდი და ვხედავდი ვიღაცკვადროიანი "კაცი" : როგორ დაკატაობდა,ერთხელაც ახლოდან შევხედე და დავინახე უსაყვარლესი ბიჭი 16 წლის და არა "კაცი"..ძალიან მომეწონა,მაგრამ არაფეროი შევიმჩნიე..იმანაც თითქოს
შემამჩნია...როცა ძმაკაცებთან ერთად გამოივლიდა,თვის ჭკუაში კაცურად იქცეოდა ;დ ვაიმე ეხლავკვდები სიცილით რომ მახსენდება ;დ ხან კვადროთი გამოივლიდა და დამანახებდა რო ხელგაშვებული ატარებს ;დ ხან ფეხზე ამდგარი ჩაიცუნცულებდა კვადროთი დაღმართზე ;დ მოკლედ აი რა საყვარელი იყო ვე აგიღწერთ,რაღაც ამ ბიჭმა მოუხშირა წელს ზემოთ ტიტველმა
სიარულს ;დ უნდდა ეფიქრა თუ რა სექსუალურია <333 : მოკლედ კვადროს ხმას რომ გავიგებდი,გამოვვარდებოდი ხოლმე სახლიდან :დ :დ ეს დედაჩემმა შეამჩნია და მაგარს მეღადავებოდა ;დ თან მეზობელმაც იწყო " ღადავი " :დ სულ მეუბნებოდნენ აუ წამო არ გინდა იმკვადროზე დაჯდე?-მე თავს ვინაზებდი და ვამბობდი -აუ მეშინია არ მინდა (არადა რა შემაშინებს
:დდდ)-წამო მაშინ უკან მიუჯექი :(- არა მაინც მეშინია(არადა მზად ვიყავი მთები გადამელახა მასთან ერთად ): დ,ერთხელაც გავიცანი ჩემი სოფლელი ბავშვებიი <3 ძირითადად ქალაქიდან იყვნენ ჩამოსულნი,ჩვენ დავიწყეთ ტბაზე ეერთად სიარული,ერთ დღესაც როცა ტბაზე ვიყავით,მესმის კვადროს ხმაა :დ ამ დროს თვალები ვჭყიტე და თოკო რომ დავინახე,ჩმი გულის ფანცქვალი მომესმა :დ;( სადღაც ჩემსკენ გააჩერა მაგრამ ვერ დავინახე,რადგან იმდეი ხალხი იყო
არ ჩნდა,დიდი ძებნის შე,მდეგ რომ ვერ მივაგენი ისევ გადავწყვიტე,მეთქი გადმოსახტომიდან გადმოვხტები ტბაში და რომ ავედი გადმოსახტომიდან დავინახე ვიღაცა მეფარება ,დავუძახე-
უკაცრავად გამოიწიეეთ? ამ ბიჭმაც შემოიხედა და თოკო რომ დავინახზე გულმა მიყო ფანცქვალი :დ-ვეძხი: უკაცრავად გამოიწიეთ და ვითომ არ იმჩნებს ეხლაა : ჰოდა ჩემი მეგობრის ძმა-8 წლის
მივაგზავნე და მაგ ბავშვმა თოკოს ხელი კრა და ტბაში გადააგდო :დ მე სიცილი ამიტყდა : ისტერიული :დ არადა საერთოდ არ მეცინებოდა,რომ შევემჩნიე მაგიტომ :დდდ იმდრდღეს იმდენი ვიტრიპაჩე მთელ ცხოვრებაში ერთად აღებული რომ არ მიტრიპაჩია :დდდდ:დდდდ მერე ტბიდან რომ წამოვედსით ბავშვებმა მითხრეს ბირჟაზე გამოდიო საღამოთიო,მეც სანამ გავიდოდი დაქალს გავუარე,იმ დაქალს ყველაფერი ვკითხე თოკოზე,რადგან მისი ძმაკაცი იყო :დ ნუუ მითხრა
ჯერეგერთი სოფლელიაო,მეორეცერთი მუდოა რაღაცნაირი და უხასიათოოო : რავქნა როგორ მომეწონა არც მე ვიცი ამდ დროს :დ ბირჟაზე რომ გავედით ეგეც იქ იყო :დ დანარჩენი ყველა იგივე ბავშვები იყვნენ ვისაც ვიცნიობდი,მაგრამ სოფომ ახლიდან გამაცნო ის ბიჭებიც რადგან
თოკოც მოეყოლებინა ამ გაცნობაშ : მოკლედ გავიცანიი და ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში უმაგრესი
დღე,მაგრამ მეორე დღე კი არა მესამე დღეს სახლში ვბრუნდებოდი : ( ამ დღეს მთელი დღე ვტიროდი,არვიცოდი რა გამეკეთებინა,უნდა შევგუებოდი ბედს : ( თოკომაც 1000 ჯერ გამოიარა და
ბარგი რომ დაინახა იმის მერე აღარ გამოუვლია :( მარტო როცა მარშუტკას ველოდებოდი,მაშინ მოვიდა : ( მე კი ეს დავუწერე სკამზე და 100% დარწმუნებული ვარ ნახავდა,რადგა დამინახა როგორ ვწერდი :(
აი ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში უმაგრესი ზაფხული რაც კ გამიტარებია,,ის დღე კი საუკეთესო : ( 25ივლისი,არასოდეს დამავიწყდება (თოკომ რომ გამიცნო):( არვიცი როდესმე თუ კიდე შევხვდები,რადგან ნათესავი იმ სახლს ყიდის :( მაგრამ 1 რამ ზუსტად ვიცი,ალბათ გაივლის დიიდი დრო,და მე მას ღიმილით გავიხსენებ <3 :(
755
852
16
