რამდენი დამრჩა უთქმელი სიტყვა თუმცა სიტყვები ვეღარ უშველის !!..
გახსოვს ბაღი?გახსოვს ის ბედნიერი წუთები ერთად რომ გაგვიტარებია...ბაღიდან ერთად მოვდივართ დღემდე,ერთმანეთით ვცოცხლობდით,საუკეთესო მეგობრები ვიყავით,ერთმანეთს არასდროს ვკარგავდით...სად წავიდა ის ლამაზი წუთები,სად გაფრინდა ჩვენი მეგობრობა,ქარს არ მოუტანია და ვერც მას გავატანდი,ახლა კი ჩვენ უბრალო მორიგი ამხანაგები ვართ...რატომ მოხდა ასე,რით დავიმსახურე რომ ახლა ჩემთან ურთიერთობაც აღარ გსურს,დღემდე იმ მოგონებას მივტირი,ისღა შემრჩა შენგან...გულში ვიმარხავდი იმ ტკივილს რასაც ვგრძნობდი,სული ტიროდა,გული მტკიოდა.ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და ყველაფერი გაგიმხილე,წერილები კი ასეთი იყო: –იცი რა მენატრება როდესაც მე და შენ საუკეთესო მეგობრები ვიყავით,ბავშობიდან ერთმანეთის გვერდიგვერდ ვიდექით,ახლა კი უბრალო ამხანაგები ვართ,რა მოხდა ასეთი დღემდე ვერ ვხვდები რამ დაშალა ის გრძნობა,უბრალოდ მინდა იცოდე რო მართლა არ ვარ ისეთი როგორიც გგონივარ,რა დავაშავე რომ ასე შეგძულდი,არ გთხოვ ისევ ისეთები ვიყოთ თქო და შეიძლება ეს ვერც მოვახერხოთ,მე მხოლოდ ამის თქმა მინდოდა,მინდა იცოდე რომ გული მწყდება ყველაფერზე,სულ ეს იყო...იმედია გამიგებ –მე არ ვიცი ანი რა მოხდა და რატო გავხდით ესე...უბრალოდ ვიცი რომ ისეთი მეგობრები ვეღარ ვიქნებით როგორებიც ვიყავით....ისე მეც მენატრება ეგ დრო –კარგი,ხომ გითხარი არაფერს არ გთხოვ თქო –კარგი თორე ეხლა ვიტირებ –მე...ვიცი ეს თავის შეცოდება გამოვა მაგრამ ეხლა მართლა ვტირივარ.ბავშობაში ყოველთვის მინდოდა და სულ იმაზე ვოცნებობდი,რომ საუკესო მეგობრეთები ვიქნებოდით ცხოვრების ბოლომდე,მაგრამ ეს მხოლოდ ბავშვურ ოცნებად დარჩა და მეტი არაფერი,გაფრინდა...მგონი არ უნდა მეთქვა არაფერი,მაგრამ მაინც არ ვნანობ –აუ ანი,აღარაფერი აღარ თქვა თორემ რაღაც მომივა...არაფერი სანანებელი არ გაქვს...კარგია რომ მითხარი...–იცი ამ დროს მივხვდი რომ ჩემდამი ნდობა ბოლომდე დაკარგული გქონდა და აღარ გინდოდა არაფრის გაგრძელება –ალბათ ძნელია თვალი გაუსწორო რეალობას –კი ძნელია მაგრამ ჯობია
და ამით მორჩა ამაზე საუბარი,აღარ დავუბრუნდებოდით ამ თემას არასოდეს,გული მტკივა,მინდოდა ყველაფერი გამემხილა შენთვის და ასეც გავაკეთე,მაგრამ მერე რა ამაოდ,თუმცა სიმართლე რომ გითხრა არც მოველოდი არაფერს... ახლა შენი ადგილი სხვამ დაიკავა,მყავს საუკეთესო მეგობარი,მაგრამ შენ ვერავინ შეგცვლის,შენ შენ ხარ,რა მომწონდა შენში ვერ გეტყვი რადგან ეგ ჩემთვისაც იდუმალია დღემდე... მოკლედ არ ვიცი რა მინდა,მინდოდა ან მენდომება,რაც მინდოდა გავაკეთე და არც ვიცი რატომ,ცრემლები კი ისევ არ წყდება,დრო მიდის და ადამიანებსაც ვკარგავთ ასე თუ ისე,მაინც ვკარგავთ,წარსულ დროს ვეღარ დავაბრუნებთ,წავიდა და მორჩა...შენ არ გაქვს იმედი რომ ისევ ისე შეგვიძლია ყოფნა მაგრამ ხომ იცი "არასოდეს თქვა არასოდეს"
 წვიმდა..როცა მიმატოვე..
–ნახე წვიმს –ხო იცი როგორ მიყვარს –შეხედე როგორ ეცემა ფანჯრებს წვეთები –მცივა –მოდი ჩაგეხუტები და გაგათბობ –ბახ,ბუხ,ბახ,ბუხ – გულის გესმის? გეფიცები არ გატყუებს,ის არასდროს მოგატყუებს –მე შენ გულის ხმას ვუსმენ და თან ვყვები –მოსუმინე ის სიმართლეს გეტყვის –თვალებში შემომხედე –რას ამბობენ ისინი? –ეს საიდუმლოა მხოლოდ ჩვენი საიდუმლო რომელსაც ვერასოდეს ვერავინ გაიგებს –მიყვარხარ –მე უფრო მიყვარხარ –დღეს რა ხდება,ასე მგონია ცა ჩამოიქცევა ისეთი გრუხუნაა –მეშინია –ნუ გეშინია მე აქ ვარ –მართლა რომ ჩამოიქცეს –მერე რა, ჩვენ ხომ ერთად ვართ –მე,მე.... –მოდი უფრო კარგად მომეკარი და ნურაფრის გეშინია –მაინც მეშინია –რისი გეშინია –შენი დაკარგვის –მე არასოდეს დაგტოვებ –ამას ახლა ამბობ –მერეც ამას ვიტყვი –ეს ფუჭი იმედია –არა ჩემო კარგო –რატომ გაქვს ხელები თბილი –შენი სიყვარულით არის გამთბარი –რატომ ხარ ასეთი –ასეთად შენ მაქციე,შენმა სიყვარულმა შემცვალა –ისევ წვიმს –არ წვიმს გადაიღო –ცა ჩამოიქცა –არა ტყუილია –ჩემს გულში ჩამოიქცა,ჩემს გულში ისევ წვიმს –არ მესმის საყვარელო –ხედავ?არ გესმის ჩემი... –მაპატიე,ვერ გავათბე,მაპატიე ვერ შევძელი –ხო ჩემი გული ვერ გაათბე,შენ არ გიყვარვარ,მატყუებდი –მაპატიე –არ შემიძლია –მაპატიე –წადი,თავისუფალი ხარ –არა გთხოვ,მე შენ მიყვარხარ –თვალებში შემომხედე,,,არა ისინი სხვას ამბობენ,თვალები არ ტყუიან,აღარ გენდობი –წადი... წავიდა......სამუდამოდ წავიდა....
 თუ კი ქრება ოცნებები..
იბრძოლე !
-ხო მითხარი,აღარ გიყვარვარ?
დრამატული წუთი დგებოდა..საათის ისარი უაზროდ მოძრაობდა არეული მიმართულებით,ფიქრებივით არეული,მათსავით უაზროდ ჟღარუნობდა..გოგონა ბიჭის ლურჯ,დედამიწისფერ თვალებს ჩატერებოდა..ბიჭი თაფლისფერ თვალებში სევდას კითხულობდა,თუმცა უგრძნობლად..ნელ–ნელა იცრემლებოდა.. პასუხი ხომ იცოდა?!იცოდა მაგრამ იმედი ბოლოს კვდება,ბოლო ძაფი ბოლოზე სიტყვაზე წყდება..ასე იყო ნანგრევებში,სიჩუმეს არავინ არღვევდა,მხოლოდ მუსიკის შორიდან ქარის მონაბერი აქა იქ გაბნეული მელოდების გაურკვეველი ნოტები აღწევდა..იქ უსიცოცხლოდ ციოდა
–ხო
უმალ ზურგი აქცია,თავი დაიძვრინა,დრო გამონახა ცრემლის შესამშრალებლად და სიამაყე არ დაუკარგავს,არაფერი შეუმჩნევია,ყოველშემთხვევაში სცადა,არ დანებებულა
–წამოდი დროზე გველოდებიან
წყნარად გაიარეს ბნელი დერეფანი,კარების შეღებისთანავე უამრავი ბავშვის მზერა დაიჭირა
–ნუღან ნერვიულობთ უკვე შევრიგდით (მწარედ ჩაეცინა)
თავიდან არავინ იჯერებდა,ყველა უამრავ კითხვებს უსმევდა,ჭრილობაზე ფეხს წამდაუწუმ აჭერდნენ
–გეყოთ ბზუილი,აი ბეჭედი ვსიო დასრულებულია..
ეს თქვა და ყრუთ დაეცა რბილ მდივანზე..
ბავშვებმა გაიგეს,აი მასწავლებელი კი ვერაფერს ხვდებოდა,არც იყო საჭირო,მის თვალში მეგობრები ცხოვრებას აგრძელებდნენ
მაგრამ ვინ რა იცოდა,მათი სიყვარულის ბეჭედი წუთიერი იყო,მალე უჯრაში ჩაყრილ ნივთებთან ერთად დაიდებდა ბინას..
ეგონა ყველაფერი დასრულდა,მაგრამ ისევ შეხვდა ლურჯი თვალები და მიხვდა,რომ დანებებას მათ ჯინაზე არ აპირებდა..
რაღაც მიჯღაბნა და ამით დაამთავრა
ეს იყო ადრე,ახლა წავიდა
ის მონატრება დღეებს თან მიჰყვა
ოღონდ ეს შენთვის,მხოლოდ შენს გულში
გავიდა დრო და გრძნობაც გასცილა
მე ისევ მთრთოლავს შენი შეხება,
ისევ მიღვიძებს გუკში იარებს
რავუყო თუკი ისევ მიყვარხარ
და განა რამე დავაზიანე?!
მოგონებები ტკივილს მატენებს
თვალები ისევ ცრემლით მევსება
გამომეცალა ხელიდან განძი,
რომელიც ასე ძლიერ მიყვარდა
სადღაც შიგნით ვგრძნობ შენგან სიცივეს
ვიცი ახლა ვარ მხოლოდ თოჯინა
და შენ რა გესმის,რომ ერთი გოგო
შენთვის უბრალოდ თავსაც კი სწირავს
ვერა,ვერ დაგთმობ ასე ადვილად
ვერ წამართმევენ სხვები მე შენს თავს
შენ ვერ მიხვდები ვერც ვერასოდეს
რომ შენთვის ისსევ ბრძოლას ვაგრძელებ( ეს ბოლო ნამდვილი ამბავია,ზუსტად ასე მოხდა ყველაფერი.. სამწუხაროდ ეს ჩემი ცხოვრების 1 ფურცელია პ.ს დაგლეჯილი ))
|
ბევრგან მაქვს წაკითხული 
755
852
16
