გამარჯობა მე ვარ სალი. მყავს ერთი მეგობარი რომელსაც ლილი ქვია. ლილი ძალიან კარგი მეგობარია. სულ ჩემს გვერდითაა. ართხელ საშინლად ვიყავი რაღაც გრძნობა მქონდა, ცული გრძნობა. თითქოს რამე საშინელება უნდა მომხდარიყო. ავიღე ტელეფონი და ლილის დავურეკე. მე: ლი შეგიძლია მოხვიდე ჩემთნ? ლილი:რაა ? რა მოგივიდა სიხარულო რაგაც ცუდი ხმა გაქ! მე: ხო რავიცი .. გსმოხვალ? ლი: კი.. კი აბა რას ვიზამ?! გამოვიდა ლლი და დავიწყეთ თუ არა ლაპარაკი ტელეფონმა დარეკა. მიქაელა იყო, ხველაზე საშინელი ადამიანი მთელ მსოფლიოში. მე და ლის მთელ ცხოვრებას გვამწარებს. მიქაელა: გამარჯობა ! გოიმებო ლი: მგოიმს განახებ რომ დაგინაყავ მაგ სახეს! :@ მე: დაწყნარდი ლი! რა გინა მიქაელა ? მიქაელა: რადა მისმინეთ ხვალ სკოლაში არამგონია მოსვლა გაგიხარდეთ! ანდა ამას რატომ გეუბებით ?! მოდით მოდით აუცილებლად და დატკბით ჩემი სიკეთით !! ჰა ჰა ლი: ამის სიკეთე ვიცი ზღვაში წველის ნახევარიც კი არააა! მიქაელა: ხო უბრალოდ კარგად და ხვალამე უფრო სწორედ ხვალინდელ ჩაფლავებამდე! ჰა ტელეფონი დავკიდე და ხვალინდელი დღისთვის მოვემზადე! მიქაელას მუქარამ არც კი შემაშინა ! ალბათ გაგიკვირდებათ რატომ იმიტომ რომ ყველაზე ცულიდი უკვე მოხდა რაც მიქაელას შეეძლო ჩემთვის გაეკეთებინა, ახლა არ მინდა ამათ მე და ლილი გავამზადეთ ტანსაცმელი ლილი ჩემთან დარჩა და ტანსაცმელი ამიტომ დივანზე დავაწყეთ: ეს ჩემია ეს კი ლილისი. და სკოლაში მისვლისას ჩემი ყველა ოცნება დაიმსხვრა... 5 კომენტარზე გავაგრზელებ. :) :*
|