კარებზე კაკუნი გაისმა
- წავალ გავაღებ (პაული)
- ოლივია ?როგორ ხარ (პაული)
- მე კარგად ლილი როგორ არის (ოლივია)
- ვერაფერს ვერ გეტყვი საშინლად ისეა თითქოს ყველაფერი დაკარგა (პაული)
- შეიძლება ვნახო ? (ოლივია)
- კი რათქმაუნდა შედი ოთახშია (პაული)
- ოლივია? შენ აქ ხარ? (ლილი)
- კი ეხლა მოვედი როგორ ხარ ? (ოლივია)
- არვიცი როგორ უნდა ვიყო? (ლილი)
- შენთვის რაღაც მაქ (ოლივია)
ოლივიამ ჩანთიდან ჰაჩის ფოტო ამოიღო
- ჰაჩი ჰაჩი (ლილი)
და ლილიმ ფოტო გულში ჩაიკრა
- მისმინე ასე არ შეიძლება როგორც შენ იქცევი დაივიწყე ჰაჩი
ვიცი ძნელია მაგრამ ეს უნდა შეძლო შენს ცხოვრებაზეა ლაპარაკი (ოლივია)
- ჩემი ცხოვრებაარაფერია არაფერი
- დაწყნარდი გთხოვ და იფიქრე იმაზე რასაც ყველა გეუბნება როდემდე უნდა იყო ასე
კარგი მე მეჩქარება უნდა წავიდე რამოდენიმე დღეში შემოგივლი და ასე არდამხვდე (ოლივია)
რამოდენიმე დღის შემდეგ ...ლილი მიხვდა რომ ცცხოვრება ჩვეულებრივად უნდა გაეგრძელებინა პაულს ელაპარაკებოდა
- იცი მგონი დროა მორჩეს ეს ჩემი უხასიათობა ჰაჩის წავიდა და უკან ვეღარ დავაბრუნებ არ ვაპირებ ჩემი ცხოვრებაა დავინგრიო (ლილი)
- ძალიან მიხარია ძლივს დადგა დღე რომელსაც ამდენი ხანი ველდოი ასე რომ
პირობა დადე შენს უხასიათობას ბოლო მოეღება (პაული)
- გპირდები ჩემს უხასიათობას ბოლო მოეღება :) -(ლილი)
-სადმე ხომ არ წავსულიყავით ? (პაული)
-მაგალითად?
- მაგალითად რესტორანში (პაული)
- არაა მოდი ჩემს საყვარელ ადგილას წავიდეთ (ლილი)
- მაინც სად? (პაული)
- მაგდონალდში (ლილი)
- აჰამ :დ პაულამ გაიცინა
- როგორც ინებებთ თქვენო უდიდებულესობავ მე დაგტოვებთ ალბათ მომზადება
გჭირდებათ (პაული)
პაული ბედნიერი სახით გავიდა ოთახიდან
რა ჩავიცვა? ფიქრობდა ლილი მაგრამ იცოდა რომ მაგდონალდში მიდოდა და ზედმეტად გადაპრანჭვა არ იყო საჭირო
დიდი ხნის მზადების შემდეგ ლილი ასე გამოიყურებოდა
- კარგად გამოიყურები (პაული)
- მადლობ :) წავიდეთ ? (ლილი)
- ხო ხო წავიდეთ
მალევე მივიდნენ მაგდონალდში
- რას შეჭამ ?
- მმ ფრი და ჩიზბურგერი და კოლა შენ ? (ლილი)
- მეც იგივეს (პაული)
ლილიმ გაიღიმა პაული კი ამ ყველაფრის მოსატანად წავიდა
- მმ რა გემრიელად გამოიყურება (ლილი)
- ხოდა ჯობია გავსინჯოთ (პაული)
- უგემრიელესია (ლილი)
- გეთანხმები (პაული)
- არ გინდა ფოტო გადამიღო ? (პაული)
- კი :დ ახლავვე აბაა
პაულმა ენა გამოყო
- მშვენიერი ფოტოა (ლილი)
- აბა მანახე ავვ ნამდვილად :დდ
- იცი მიხარია რომ გადაწყვიტე ჩვეულებრივად ცხოვრება გაგეგრძელებინა
- ხოო ბევრი ვიფიქრე და მივხვდი (ლილი)
უცბად მაგდონალდში ოლივია შემოვიდა
- პაულ ? ლილი ? (ოლივია)
- ოლივია როგორ ხარ? შენც აქ ხარ? (ლილი)
- ხო აბა რა თითქმის ყოველდღე აქ დავდივარ (ოლივია)
- ამმ როგორც ვხედავ შენ დეპრესიაში აღარ ხარ
- ხოო (ლილი)
- მიხარია :* (ოლივია)
მოდი დაჯექი აქ (პაული)
- არა მადლობთ უბრალოდ წასაღებად მოვედი სამსახურში მეჩქარება
აბა კარგად (ოლივია_)
- კარგად შემოგვიარე (ლილი)
- აუცილებლად (ოლივია)
- ოლივია შეიცვალა კარგი ადამიანი გახდა ნუ ცუდი არც იყო მაგრამ ერთ დროს შეცდომებში ცხოვრობდა (ლილი)
- კარგი წარსულზე ნუ ვილაპარაკებთ მომავალზე ვიფიქროთ (პაული)
- მომავალზე? (ლილი)
- ხო მომავალზე
მისმინე რაღაც მინდა გითხრა (პაული)
-რახდება ? რამე სერიოზულია ?(ლილი)
- კარგი დაივიწყე არაფერი (პაული)
- მითხარი გთხოვ )) არაფერი არ დამიმალო (ლილი)
- კარგი იცი რა? .....
თუ მოგეწონათ დააკომენტარეთ <3 და გავაგრძელებ
Hope You Like It