one day
პაულმა მხოლოდ ჩაიცინა,შემდეგ ჩემთან მოვიდა,ჩამეხუტა და მითხრა: -მე ერთი ვიცი,შენ ყველაზე საყვარელი რძალუკა იქნები მსოფლიოში. გამეცინა.
გადაწყდა,რომ ქორწილი ერთ კვირაში იქნებოდა... ***
ამ დროის მანძილზე იანის უკეთ გაცნობაც მოვასწარი. კეტრინის დიდი სარკის წინ ვიდექი და ჩემს თავს ვათვალიერებდი. სულ რაღაც სამ საათში მე იანი ცოლ-ქმარი ვიქნებოდით. ამის გაფიქრებაზე ცოტათი დავითრგუნე. -ნინა,-მითხრა კეტრინმა,-რა იყო, რა სახე გაქვს.ხომ არ გადაიფიქრე? -მმგონი კი... -კაი კაცო.. -არა კეტ,არ გეხუმრები.ახლა ვხვდები რა სისულელეს ვაკეთებ.მორჩა!მე არ ვთხოვდები. -ნინაა! სისულელეებს ნუ ლაპარაკობ!ორივემ ვიცით რომ მაინც გათხოვდები იანზე. კარგად გიცნობ.შენ იმ საღამოს სახლში მოსვლას არ აპირებდი მაგრამ მოხვედი. ასე რომ მოკეტე და წავიდეთ სალონსი. არაფერი ვუპასუხე,პირდაპირ კარებისკენ გავემართე. გარეთ რომ გავედით,მაშინვე რამოდენიმე ფოტოაპარატი აჩხაკუნდა. ამოვიოხრე. ესეც ჩემი მყუდრო ცხოვრება! მანქანაში ჩავსხედით და როგორღაც მივაღწიეთ სალონს. თმის სტილი და მაკიაჟი შევარჩიეთ და დაახლოებით ერთ საათში მზად ვიყავი. სახლში დავბრუნდით. გზაში რამოდენიმე ადგილას პლაკატი შევნიშნე წარწერით: "იან სომერჰალდერი ქორწინდება!" ყველანაირად ვეცადე რომ მათთვის ყურადღება არ მიმექცია მაგრამ ვერ მოვახერხე. უცებ ჩავიცვი კაბა და სარკეში ჩემი თავი შევათვალიერე. -ნინა!წავედით.-მითხრა დედამ. -კარგი,მზად ვარ. ეკლესიამდე რომ მივედით გული ამიჩქარდა. -ნინა!-მამხნევებდა მამა.-დამშვიდდი,ყველაფერი კარგად იქნება. -ჰო,ვიცი. შევიდეთ!მე მზად ვარ! მამაჩემმა ხელი გამიყარა და ეკლესიაში შევედით. იმ ატმოსფერომ,რომელიც შიგნით დამხვდა დამამშვიდა. იანს შევხედე. ის ბედნიერად გამოიყურებოდა ამიტო მეც ბედნიერისახე მივიღე და გავიღიმე,როცა მამამ ჩემი ხელი იანს გადასცა. ჯვრისწერის ცერემონიამ კარგად ჩაიარა. სიტყვებზე: "სანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს" გული ამიჩქარდა. ახლა უკვე მანქანაში ვჯექით და რესტორნისკენ მივდიოდით. -როგორ ხარ,ცოლო?-მკითხა იანმა. -მშვენივრად,თავად?"ქმარო". -უმაგრესად.-მითხრა და თავისებურად გაიღიმა.
მალე დარბაზამდეც მივაღწიეთ. ქორწილმა მხიარულად და მშვიდად ჩაიარა. იანთან ვიცეკვე კიდეც. და რათმაუნდა ეკლესიაში ვაკოცე. სხვა გზა არ იყო. ქოპრწილი მალე დასრულდ და სახლისკენ გავემართეთ. გზაში არცერთს ხმა არ ამოგვიღია. როცა მივედით,აღტაცების ტალრამწამომიარა...
ვიცი რომ პატარაა მაგრამ დაიკიდეთ:დდ გავაგრძელო??
|