♥one day♥ - 14 ოქტომბერში 2012

მალე დარბაზამდეც მივაღწიეთ.
ქორწილმა მხიარულად და მშვიდად ჩაიარა.
იანთან ვიცეკვე კიდეც.
და რათმაუნდა ეკლესიაში ვაკოცე.
სხვა გზა არ იყო.
ქოპრწილი მალე დასრულდ და სახლისკენ გავემართეთ.
გზაში არცერთს ხმა არ ამოგვიღია.
როცა მივედით,აღტაცების ტალღამ წამომიარა...
სახლი არ იყო დიდი,მაგრამ არც პატარა იყო...
სახლი არიყო ლამაზი,მაგრამ არც საშინელი იყო.
ეს იყო ჩემთვის არაჩვეულებრივი საცხოვრებელი.
-წამოდი,ზემოთ ოთახებს გაჩვენებ.და რომელიც მოგეწონება იქ დაიძინე.
თავი დავუქნიე და მეორე სართულზე ავყევი.
სულ ხუთი ოთახი იყო.
ყველა ლამაზად მორთული იყო მაგრამ ერთი განსაკუთრებულად მომეწონა და ვიჩუქნე:დდ
იანის ოთახი არ ვიცოდი სად იყო და სიმართლლე გითხრათ,არც მაინტერესებდა.
"ქმარმა" ბარგი ამომიტანა,დამემშვიდობა და წავიდა.
...და მეც,ჩემი ახალი ოთახი მივალაგე და დავიძინე.
დილას,ფანჯრიდან შემოჭრილმა მზის სხივებმა და რაღაცის გულისგამწვრილებელმა კაკუნმა გამაღვიძა.
წამოვხტი და ფანჯრიდან გავიხედე.
იქვე,ავტოფარეხში იანი რაღაცას აკეთებდა და ის კაკუნი სწორედ იქიდან მოდიოდა.
-ხელს ხომ არ გიშლი?!-გადავძახე სარკასტულად.
-არა! ისე ნორმალურები ჯერ "დილამშვიდობისას" ამბობენ ხოლმე.
-რას მეუბნები.
ვუთხარი,სწრაფად ჩავიცვი და იანთან მივირბინე.
-რას აკეთებ?-ვკითხე.
-არ ვიცი.-მიპასუხა და გაიცინა.
-კარგი პასუხია.
-ჰო აბა რა!
-აამმ.ე..ეს ამდენი მანქანა რაში გჭირდება?!-ვკითხე როცა ავტოფარეხი მოვათვალიერე.
-ისე,საფორმაოდ.
ჩავიცინე.
-მანქანებში ერკვევი?-მკითხა.
-ისე რა. მანქანები კეტრინს უყვარს,მე დიდად არ მაინტერესებს.
-კეტრინი მაგრი როჟაა.-ჩაიფხუკუნა.
არაფერი ვუპასუხე რადგან ჩემი ყურადღება ერთმა მანქანამ მიიპყრო.
-ეს მერსედეს გარდიანია?-ვკითხე.
-კი.აკი არ ვერკვევიო...
-ეს საკმაოდ ცნობილია.
-მართალი ხარ.
-კიმაგრამ,ტანკების შიში გაქვს თუ ტანკგამძლე მანქანა რაში გჭირდება?-დავცინე.
-რა იცი რა ხდება...
-ჰო აბა...ვაიდა სადმე ტანკი დაგვეჯახოს.
გაეცინა. შემდეგ ერთ-ერთ მანქანაში ჩაჯდა და მითხრა:
-არ გინდა გავისეირნოთ?
-კი როგორ არა.დიდი ხანია სურათები არ გადაუღიათ ჩემთვის.-ჩავიბურდღუნე.
-ჩაჯექი.
დიდხანს ვისეირნეთ,კაფეშიც შევიარწეთ და ვისაუზმეთ.
პაპარაცები უამრავ ფოტოებს გვიღებდნენ და იანი მთელი გზა წუწუნებდას.
-მოდი იცი რა ქენი??-დავცინე-ზურგზე ფურცელი მიიკარი წარწერით: "ფოტოს ნუ მიღებთ!ვღიზიანდები"
-იყოს,არ მინდა.-მითხრა და გაიღიმა.

-ისე,საქორწინო მოგზაურობა არ გვექნება?-ვიკითხე.
-როგორ არა,რამდენიმე დღეში ჩემს აგარაკზე წაგიყვან.

auuuuu:( ეს თავი დაუმთავრებელია ბავშვებო და სამშაბათამდე ვეგარ დავამთვრებ ბოდიშიით:(