სახლში მივედით და ჩემი და ჩემსკენ გამოექანა :დ 

- დაიკო ცოცხალი ხარ?!

- კი კი დამშვიდდი:***

უეცრად კეტრის ნახეზე ფერი ეცვალა და იანს გახედა 

- იან როგორ გადაარჩინე?

იანმა არაფერი უპასუხა უბრალოდ ხელი გაუწოდა 

- ვამპირის სისხლი მიეცი ? (კეტრი)

- სხვანაირად მოკვდებოდა! (იანი)

- აარა!! არ მინდოდა რომ ის ვამპირი ყოფილიყო !

- არ მე მინდოდა მაგრამ სიკვდილის უფლებას ვერ მივცემდი კაწერინა გამიგე!!!

- თავი დამანებე (კეტრი)

კეტრინი თავის ოთახში ატირებული ავარდა მე ხმა არ ამომიღია სტეფანი მოვიდა ჩამეხუტა და მომილოცა

შემდეგ ისიც კაწერინას აყვა 

იანმა გამომხედა და მითხრა 

- შეენც? შენც უნდა მეჩხუბო ? 

- არა! არ ვაპირებ ! შენ ჩემი გადარჩენა გინდოდა!

- ხო , მაგრამ ესე ცუდად რომ არ ყოფილიყავი ვამპირად არ გარდაგქმნიდი!

- არაუშავს!  არაფერია 

ისე მშვიდად ვლაპარაკომდი მეც გაკვირვებული ვიყავი ამით მაგრამ იანს იმის გამო ჩხუბს ვერ დაუწყებდი

ნახევრად ცოცხალი რომარ ცამდო მიწაში

- ჩხუბის თავი არ გაქვს ხო ? (იანი)

- ცოტა შეუძლოდ ვარ ოთახში ავალ შენ კი არ იდარდო! (მე)

იანი მომიახლოვდა ხელში ამიყვადა და ისე მიმიყვანაჩემს ოთახში შემდეგ საწოლდე დამაწვიდა და შუბლზე მაკოცა

ოთახიდან გავიდა და კარი გაიხურა მეც წამოვდექი საღამური ჩავიცვი და დავწექი 

უცებ ჩემს წინ კლაუსი გაჩნდა 

- გიმართლებს!

- კლაუს ჩემი დევნა არ მოგბეზრდა? დავიღალე 

- კარგი ერთი !

უეცრად ერთი იდია მომაწვა კლაუსმა არ იცოდა რომ მე უკვე ვამპირი ვიყავი 

ამიტომ ცოტას დავაშინებთქო ვიფიქრე 

ხელი ვტაცე და კედელს მივახეთქე  ჩემი ბასრი კბილები გამოვაჩინე

გაოცებული კლაუსი თვალსა და ხელშუა გაქრა :დდ

უცებ ოთახში იანი შემოვიდა მე იმწამსვე საწოლში ჩავხტი არ მინდოდა 

იანს გაეგო რომ იდიოტი კლაუსი აქ იყო

იანი გვერდით მომიწვა 

მე მისკენ მივიჩოჩე ჩავეხუტე და დავიძინე 

დილას საწოლიდან შეუმჩნევლად ადგომა ვცადე მაგრამ

უშედეგონ იანმა თვალები გაახილა