Please , remember me

თავი 7 : უშენოდ მგონი მოვკვდები 

---

- სელენა რამე მოხდა რა გჭირს ? (იანი)

- არა არაფერი მომხდარა (მე)

-

- მოდი როცა კლაუსზე ფიქრს დაამთავრებ მერე მომძებნე კარგი ?!  (იანი)

- იან !  (მე)

იანმა კარი გაიხურა და ავიდა მეც გავყევი მის ოთახში შევედი მაგრამ არც იქ დამხვდა გარეთაც გავედი 

და ვეძახდი მაგრამ არავინ მპასუხობდა ხმაორზე ჩემი და გამოვიდა სახლიდან 

- რახდება სელენა ? ! (კეტრინი)

- იანს ვერ ვპოულობ !! (მე)

- ნუ გეშინია სადღაც აქ იქნება წამოდი დაიძინე (კეტრინი)

სახლში ავედი რადგან უკვე ძალა აღარ მქონდა ოთახში შევედი 

შუადღის 12 საათზე გამომეღვიზა იანი სახლშ ისე არ იყო უეცრად მობილურმა დარეეკა 

- იან შენ ხარ ?! (მე)

- ჰო სელენა მე ვარ (იანი)

- სად ხარ ?! (მე)

- რა მნიშვნელობა აქვს?! უბრალოდ მოგცემ საშვალებას რომ ბედნიერი იყო !! ჩენს გარეშე (იანი)

- იან შენს გარესე ბედნიერი ვერ ვიქნები ! :(

- მშვიდობით სელენა მიყვარხარ ! (იანი)

იანმა გამითიშა ატირებული დავეცი ძირს იანმა დამტოვა რადგან ეგონა რომ კლაუსი მიყვარდა და ხელს მიშლიდა 

თუ აქამდე არა ეხლა ნამდვილად შემზიზღდა კლაუსი 

ატირებული შევედი იანის ოთახში და მის ბალიშს მოვხვიე ხელები 

გამახსენდა რომ ორი დღის წინ ამ ბალიშის მაგივრად იანს ვეხუტებოდი

უცებ საწონზე კონვერტი შევამჩნიე წამოვხტი და გავხსენი 

ეწერა სელენას იანისგან კითხვა დავიწყე 

წერილში ეწერა :

- შენძლება სწორად არ ვიქცევი რომ მივდივარ

- მაგრამ ვგრძნობ რომ შანსი უნდა მოგცე

- იქნებ კლაუსი არ ცდება და მე გაუბედურებ?!

- პატარავ არ მინდა რომ წავიდე !!

- არ მინდა მაგრამ უნდა წავიდე!! მიყვარხარ! ჩემზე ნუ იდარდებ!! 

- ეცადე ბედნიერად იცხოვრო!!

- იანი :(