სიყვარული ლამაზია, ცხოვრება მშვენიერი.. შენ კი ჩემი ფერია ხარ ამ სამყაროში 2 - 1 აპრილში 2012

სკამზე ჩამოჯდა .. მე გვერდიტ მივუჯექი

-რა გინდაა? ჩემტან ურტიერთობაზე არც იოცნებო,რადგან ეს ოცნება არასოდეს აგიხდება.. წადი აქედან თავი დანამებე..

-არა უბრალოდ არ მომეწონა ასე რომ ანერვიულდიი..

-მართლა? ეხლა გამიცანი და მოდი შევთანხმდეთ .. მე სიმართლეს გეტყვი დაგინახე თუ არა ძალიან დამაინტერესდი, მაგრამ მამაცემი ყველაფერში ის არის დამნაშვაე.. ის მაიძულებს ლიამთან ვიყო და ისიც უნდა მასზე გამათხოვოს.. მე კი ეს არ მინდა.. ყველა ბიჭთან მიშლის ურთიერთობას გარდა ნიკისა,რადგან იცის რომ მას შეყვარებული ყავს.. გული გეტკინება ჩემზე ფიქრიტ,რადგან ამას მამაჩემი გააკეთებს.. ყველაფერ გაგიფუჭებს.. ჯობს ახლოს არ გამეკარო,ნამდვილად ჯობს..

-მადლობა

-რისთვის?

-რომ გულახდილი ხარ.. ძალიან მაინტერესებს რა ხდება შენს ცხოვრებაში.. მეც სიმართლეს გეტყვი..მაშინატვე ძალიან მომეწონე როცა დაგინახე..განსაკუთრებით შენი ლამაზი თვალები მომეწონა..

-მადლობა.. და კარგად

პირველმა დღემ კარგად ჩაიარა.. სკოლაში ლანჩის დროც მოვიდდა...

ყველა კაფეტერიაში იყო.. მე, ნიკი და მაიკი ერთად ვსადილობდიტ.. ნინაც ჩვენტან იყო.. ფერი კი ლიამის გვერდით იჯდა..

მშვიდად ვსადილობდი..

-ძალიან მოგეწონაა? მოულოდნელად დამისვა ნინამ

-ვინ?

-ვითომ ვერ ხვდებოდე.. ნინამ გაიცინა თავისთვის..ვინ და ჩემი მეგობარი ფერი..ის მართლაც ანგელოზია.. და ასემ გონია სკოლაში ყველა ბიჭს უნდა მასთან რამე მაინც ქონდეს..

-ფერი?

-ხო ფერი მტელი დღეა მას უყურებ

-ფერის გვერდით რომ ზის .. აი მეორე ბიჭი როა ეგ ვინაა?

-თავისი ძმა კევინი

-და ის ორი ბიჭი და გოგოო?

-ესენი ლიამის იდიოტი მეგობრები არიან

-ხოო.. თვითონა არაა საღ აზრზე და მეგობრებიც თავინაირი ეყოლება...

უცებ ლიამი წამოდგა და სკამზე შედგა.. მინდა ჩემი კლასელები ყველანი .. უკლებლივ ყველანი დარბაზში შეგროვდნენ.. ერთი იდეა დამებადა და...

ყველა დარბაზში ვიყავიტ მოგროვილები..

ლიამი შემოვიდა ფერთან ერთად..

-აბა მოკლედ ვიტყვი ყველას ჩემთან გეპატიჯებით.. აუზზე ვმართავ წვეულებას..

ხმაური ატყდა .. გაუხარდა ყველა.. მეც გამიხარდა ის იმიტომ რომ ფერის ნახვას დღეს კიდევ შევძლებდი..

სახლში წავედი..

წვეულება 4-ზე იწყებოდა.. ამიტომ დრო მქონდა ცოტა დამესვენა..

ფერის წიგნი..

საშინელება.. წვეულებაა? ესღა მაკლდა.. მითუმეტეს აუზზე.. აუ საშინელებაა.. ამ საშინელი ფიქრებიტ შევაბიჯე სახლში.. მინდოდა ზემოტ შეუმჩნევლად ავსულიყავი, მაგრამ მამაჩემმა დამინახა..

-ლიამმა მიტხრა რომ წვეულებას მართავს

-უკვე.. ეგ იდიოტი ენას ვერ აჩერებს? იქნებ არ მინდა წასვლა..

-რას ნიშნავს წასვლა არ გინდა?

-რას და არ წავალ

-როგორ ბედავ შეპასუხებას

ცოტახანი სიჩუმე ჩამოვარდა.. ჩემ წინ მხოლოდ ჯასტინის სახე ტრიალებდა და ტბილი მელოდია ჩამოსმოდა ყურში

-ფერნანდა სუარეს.. მისმინე ჩემი ნებააა სად წახვალ და სად არაა.. ვისტან იმეგობრებ ჯასტინტან თუ ლიამთან

-ააა .. ესეც მოგახსენა მაგ იდიოტმაა?

-იდიოტს ნუ უწოდებ

-მამა შენი კაპრიზების შესრულება მომბეზრდა.. მე არსად არ წავალ.. ლიამს დავშორდები და ჯასტინთან ვიმეგობრებ..თუ გინდა ამის გამო სახლიდან გამაგდე, მაგრამ იცოდე რომ აღარ დაგემორცილები,რადგან მე სრულწლოვანი ვარ..

ნელ-ნელა ძალა მომენატა.. ჯასტინი მხოლოდ მას ვიმეორებდი გულში. .. ის კი ძალას მმატებდა..

-ასე როგორ მელაპარაკები?

მამაჩემმა სახეში გამარტყა..

-მოვა დრო და ინანებ..

ზევიტ ავედი და ბარგი ჩავალაგე ამას თუ ბარგის ჩალაგება ქვია.. ყველაფერი დავყარე და დაბლა ჩავედი

-ფერ ვერსად წახვალ.. შენ ლიამს მიყვები ცოლად

-მამა მე ის არ მიყვარს..

-მე მიყვარს და მომწონს ეს ბიჭი.. შენი შესაფერისია

-ხო და შენ გაყევი ცოლად .. მე შემეშვი

კარი გამოვაღე .. და გიჟივიტ გამოვარდი..

-ფერ?

-ჯასტინ?

ისე ვიყავი გაბრაზებული რომ წინ არც ვიყურებოდი და ჯასტინს დავეჯახე..

-ეს ბარგი რას ნიშნავს?

-სახლიდან წამოვედი.. მამაჩემტან ვიჩხუბე..

-წამოდი ჩემტან შემო..

-არა ნინასთან წავალ

-წამო.. და თუ მაინც ნინასთან არგს მე გადაგატანინებ..

ჯასტნიმა ბარგი გამომართა.. მე მას ხელზე ჩავეჭიდე, რომელიც თავისუფალი ქონდა..

-დედა .. მამა გაიცანიტ ფერი..

-ესენი დედაჩემი და მამაჩემი არიან

ჯასტინმა მშობლებს არაფერი უთხრა ისე ამიყვანა..

ლოგინზე ვიჯექით და ისე ვლაპარაკობდით

-თუ აქ დარჩები ეს ოთახი შენი იქნება

-რაა? კი მაგრამ ეს ხომ შენი ოთახია..

-მართალია და საიდან მიხვდი?

-შენი ნივთიბეთ.. სულ მირეულია აქაურობა

-ხო ბოდიში..

-არაფერია.. მე მაპატიე

ჯასტინის წიგნი

ცოტახანი დუმილი ჩამოვარდა.. მე ფიქრის საშუალება მომეცა.. ფერი შეიძლება ჩემტან დარჩენილიყო.. ძალიან კი მიკვირდა,მაგრამ ამავდროულად ძალიანმიხაროდა,რადგან ფერი ჩემტან ასე ახლოს ყოფნა ბედნიერება იქნებოდა..

-ფერ დარჩებიი?

-დამიპოვებ? თუ ნინასთან წავიდე?

-დარჩი

-ახლა ძალიან საყვარელი ხარ..

მის სიტყვებზე გამეღიმა