Please , Remember Me : მე შენთან მინდა!!!

სიუპრიზი ჩემი მოთხრობის მკითხველებს 

გთხოვ, დამიმახსოვრეს ვაგრძელებ ! :))

---

კლაუსმა სელენას თავისი სიცოცხლე აჩუქა 

სელენას თავის ძმასთან დაბრუნდა და არ ახსოვდა 

რა მოხდა იმის მერე როცა გაიტაცეს 

- სელენა! 

- სელენა გაიღვიძე! 

- აჩი! (მე)

- ჩაგძინებია წამოდი გარეთ გავიდეთ! 

- კარგი ჩავიცმევ! 

საწოლზე წამოვჯექი ვგრძნობდი რომ რაღაც რიგზე ვერ იყო

თითქოს ჩემი ცხოვრებიდან საუკეთესო მომენტები

ამოშლილიყო აჩის გავძახე რომ აღარ მივდოდი

წამოვწექი და ძილი გავაგრძელე 

- სელენა ! სელენა აქ ვარ! სელენა ხმა გამეცი!

- შენ ვინ ხარ?! (მე)

- დაიკო კეტრინი ვარ! 

- ვინ ?! (მე)

- გამოფხიზლდი! ჩვენთან დაბრუნდი!

საწოლიდან წამოვხტი დავრწმუნდი რომ სიზმარი იყო 

ნეტა ეს რას ნიშნავდა?! 

- აჩი! დამელოდე! (მე)

- აბა არ მოვდივარო?! 

- მოვდივარ!

სახლიდან გავედით აჩის ნაყინი მოუნდა და რიგში

ჩავდექით უეცრად შევამჩნიე რომ

ვიღაც შორიდან მაკვირდებოდა

ცისფერ თვალება შავგრემანი ბიჭი იყო 

საიდანღაც მეცნო მაგრამ არ მახსოვდა საიდან

- სელენა! (სტეფანი)

- შენ ვინ ხარ?! (მე)

- ვერ მიცანი?! (სტეფანი)

- ვერა! (მე)

- ეს ნორმალურია! (სტეფანი)

უეცრად აჩი უკან მობრუნდა 

- შენ ვიღა ხარ! (აჩი)

- სელენას ძველი მეგობარი (სტეფანი)

- სელენა იცნობ ამას ?! (აჩი)

პასუხის შვაყოვნე სტეფანმა გამომხედა 

და მანიშნა რომ ჩემთან სალაპარაკო ქონდა აჩის

მივუბრუნდი 

- კი აჩი ვიცნობ! შენი რიგია აქ დაგიცდი! 

- კარგი (აჩი)

- უნდა წამომყვე! ყველაფერს გავაკეთებ რომ..

სიტყვა გავაწყვეტინე 

- სად?! 

- შენს დას და იანს სჭირდები! მეც! 

- ჩემს დას?! იანს?! 

- ხო ალბათ აღარ გახსოვართ არა?!

- არც გიცნობთ!

ძალა უნებურათ უკან გავიხედე 

სტეფანი ჩემ ძალით წავანას აპირებდა 

ყვირილი დავაპირე