the sleeping beauty----------------------------------------------------------------------------------------------- ნოემბრის ცივი,წვიმიანი დღე იდგა..მე მივდიოდი უაზროდ,ყველაფრის ხალისი დაკარგული მქონდა...
მეზიზღებოდა თვე: ნოემბერი...
ამ თვეში ღმერთმა ყველაზე საყვარელი ადამიანები წამართვა...
ჩემი ოჯახი...
...მივდიოდი და ჩემთვის საშინლად ვტიროდი,ძალა მეცლებოდა,არ ვიცოდი რა მექნა.სად წავსულიყავი...
ბოლოს გონება გამინათდა!!სად უნდა წავსულიყვი,თუ არ სასაფლაოზე...ჩემი ოჯახის გვერდით...
სასაფლაოზე რომ შევედი მომეჩვენა,თითქოს ჩემი ტყუპისცალი,ლუსი მიყვიროდა:-აქ რა გინდაო.
*
როგორც იქნა მივაგენი მათ სამუდამო სამყოფელს.
ერთმანეთის მიყოლებით ჩამწკრივებულიყო:
დედაჩემის,მამაჩემის,ლუსის და პატარა,ხუთი წლის ემილის საფლავები...
ისევ ავტირდი...ამჯერად ხმამაღლა.
ვიხსენებდი მათთან გატარებულ საუკეთესო წამებს...
შემდეგ შევნიშნე,ემილის გვერდით თავისუფალი ადგილი იყო..ჩემთვის..
დაუფიქრებლად,უყოყმანოდ მივედი და მილას გვერდით წამოვწექი...
თვალები დავხუჭე...
და მეტი აღარეფერი მახსოვს გონება დავკარგე...
თუმცა მთლად გონების დაკარგვასაც ვერ ვუწოდებ...რაღაც ხმები მესმოდა...
მაგრამ თვალებს არ ვახელდი.
უცებ ამ უცხო ხმებში ჩემთვის კარად ნაცნობი,მონატრებული ხმა გავიგონე...
-ვინ არის? მიმიშვით,ვნახავ-ღმერთო ჩემო!ეს დედჩემის ხმა იყო...
უნებურად წამოვხტი,
-დედა!-ვიყვირე და ჩავეხუტე
მანაც მომხვია ხელები.
-ავრორა!-მითხრა,-აქ რას აკეთებ?
-შენთან მოვედი დედა!მომენატრე...სიმართლე გითხრა,არ ვიცი სად ვარ..
-მეორე სამყაროში ხარ! აქ არ უნდა მოსულიყავი!ჯერ ადრეა შენთვის!წადი!მომშორდი,იქ ანგელოზი დაგხვდება,რომელიც არასდროს მიგატოვებს!!
ამ სიტყვებით მან კარებისკენ მიბიძგა,და მეც დავემორჩილე...
კარებში
რომ გავედი სცენა შეიცვალა,სრულ სიბნელეში აღმოვჩნდი,და დედაჩემის ხმის
ნაცლად,ახლა სულ სხვა ბავშვის და ბიჭის ხმები მესმოდა:
-ჯოშ,ნახე,მძინარა მზეთუნახავი ვიპოვე!-პატარა გოგონას ხმა იყო
-რაა?!-მომესმა უფრო ბოხი ხმა-ღმერთო ჩემო...ჯინა..წადი ვინმეს დაუძახე!
-რატომ? სხვა ვინე რა საჭიროა?მძინარა მზეთუნახავია,აკოცე და გაიღვიძებს!
-ჯინა მოკეტე და გააკეთე რაც გითხარი!
-არა! გირჩევნია შენ გააკეთო ის,რაც მე გითხარი!
-ჯინა ნუ ატრაკებ!
-შენ ნუ ატრაკებ!
-მოკეტე!
-აკოცე!
-მოკეტე
-აკოცე მეთქი!-აყვირდა პატარა
-კარგი,ოღონდ ერთი პირობით!
-გისმენ.
-წახვალ და ვინმეს დაუძახებ!!
-კარგი.
ამის შემდეგ მე თუჩებზე შეხება ვიგრძენი,და ამ დროს გონზე მოვდი,თვალები გავახილე..
თავს ორი ადამიანი მადგა,ერთი ბიჭი მეორე გოგო...
-რა გქვია?-მკითხა ბიჭმა.
-ავრორა-ვუპასუხე.
-ჯოშ!ხომ გითხარი მძინარა მზეთუნახავია მეთქი!!-იყვირა გახარებულმა გოგონამ
გამეცინა.
იმ დღის შემდეგ ჩემი ცხოვრება სრულიად შეიცვალა.
ვიცი სისულელეა მაგრამ მაინც დავდე:დდ
|
755
852
16
