გაკვეთილებს ზედმიწევნით ვსწავლობდი,მიუხედავად იმისა,რომ იქაურ ბავშვებზე უფრო მეტი რამ ვიცოდი. ქეთრინს ამ დღეებში ძაან დავუახლოვდი.დღეს თავის სახლში დამპატიჟადა მეც რათქმაუნდა უარი არ მითქვამს.მას ჩემთვის თავისი ძმა უნდა გაეცნო.გაკვეთილებს მოვრჩი,მოვემზადე
და რათქმაუნდა ხელცარიელი ვერ წავიდოდი.მაღაზიაში შევიარე და ნამცხვრები ვიყიდე
ქეთრინი ეზოში მელოდებოდა მომღიმარი სახით
-სად იყავი ამდენ ხანს?
-რავიცი დავბოდიალობდი. აი გამომართვი (და ნამცხვარი მივაწოდე)
-ღირსი არ ხარ ეს თავში აგაზილო? რატო წუხდებოდი?
-რა სისულელეეა რა შეწუხებაა და ვაკოცე
-კაი წამო სახლში ავიდეთ და ჩემს იდიოტ ძმას გაგაცნობ
-კაი
სახლში,როდესაც ავედით.ქეთრინმა თავისი ძმა დიუკი გამაცნო.
-სასიამოვნოა დაიანა
-ჩემთვისაც დიუკ,ნაზი ღიმილით მივუგე.
-ნუ ეხლა რა სერიოზული საუბრებია,ჩაერთო ქეთრინი.ცოტა თავისუფლად ილაპარაკეთ
-ქეთრინ!
-კაი ხო =დ
-გინდათ რამე ფილმს ვუყუროთ და შემდეგ ზოოპარკში გავისეირნოთ?
-დაიანა ამას ნუ მიაქცევ ყურადღებას ესეთი აზრები მოზდის ხოლმე
-რატო ქეთრინ? კარგი აზრია წავიდეთ
-ხო და თქვენ წადით მე აქ დავრჩები
-და ჩვენ მარტო გვიშვებ?
-რატომაც არა
-აუ წამოეთრევი იცოდე,შენი სისულელეებისთვის დრო არ გვაქვს
-კაი ხო.ჩემს გარეშე ვერ ძლებთ
-აბა =დ
-წამოვალ ოღონდ ჯერ ფილს ვუყუროთ
-კარგი REMEMBER ME-ს ვუყუროთ
-სიამოვნებით
-გოგოებო ეხლა მე პოპკორნს მოვიტან და თქვენ თუ ჩემზე ადრე შეჭამთ თქვენს სურვილს შევასრულებ და თქვენ თუ წააგებთ ჩემს სურვილს.
-სამწუხაროდ წავაგეთ და კოცნა მოგვიწია
ფილმზე ვიტირეთ და შემდეგ ზოოპარკში წავედით. თან ციფრულით დიუკი სურათებს მიღებდა
კარგად ვერთობოდით. დიუკსაც უკეთესად დავუახლოვდით. უკვე ძმა იყო რა.გიჟებივით ვხტუნაობდით და ვიცინოდით. და შემთხვევით ვიღაცას შევეჯახე.
-უკაცრაღვად დიდი ბოდიში და მათ ავხედე
-დევიდ? ერიკა? თქვენ აქ რა გინდათ?
-რა იყო ვსეირნობდით,არ შეიძლება დაიკო ?დაცინვით მითხრა ერიკამ
-ვა თქვენ რა დები ხართ?
-ხო დევიდ ეს ჩემი უსაყვარლესი დაა ცინიკურად ვთქვი.
ერიკა თითქოს დამნაშავის თვალებით მიყურებდა.
მაგრამ რას ვიზამთ. უცბად დიუკი ჩემთან მოვიდა.
-უი სულ დამავიწდა ეს დიუკია,ჩემი მეგობარი
-სასიამოვნოა
-ჩვენთვისაც
-უი დაიანა რაღაც დამავიწყდა თქვა დევიდმა. და ლოყაზე მაკოცა. დიუკიც და ერიკაც უსიამოვნოდ გვიყურებდნენ. მაგრამ რა გვექნა?=დდ
დევიმ თქვა წამოდით აბა გართობა დავიწყოთ =დ არავის არ ემხიარულებოდა რატომღაც და მე და მან ცეკვა დავიწყეთ
შემდეგ დიუკიც და ქეთრინიც შემოგვიერთდა,ჩემს დას კი თავისი თქმის სოფლელობად მიაჩნდ და გაშეშებული იდგა. ასე გართობაში გავატარეთ მთელი საღამო. შემდეგ კი სახლში წამოვედით მე და ერიკა. ერთმანეთს ხმას არ ვცემდით.ბოლოს მაინც მე გავბედე და ვუთხარი
-გიყვარს?
-არა მომწონს თან ძალიან და ჩემი უნდა გახდეს
-შენ ის მარტო გასართობად გჭირდება !
-მერე რა? აზრი არ აქვს რომ ჩვენს შორის ჩადგე დაცინვით მითხრა
-არასდროს შეიცვლები მივაძახე ცრემლნარევი ხმით და ჩემს ოთახში შევვარდი