ეტყობოდა რომ კიდევ რაღაცას აპირებდა მაგრამ დრეიკმა გააჩერა
-აბა ბავშვებო გეყოფათ ეხლა - გვითხრა და ყველა გაიგუდა. მე და ნანოს კი საერთოდ არ გვეცინებოდა :ხ
-ამან დაიწყო - ხელით მივუთითე ნანოზე
-და შეენ გააგრძელეე - თქვა გაბრაზებულმა -ბავშვებო ეს უკვე ზედმეტია - თქვა დრეიკმა
-ერთადერთი ზედმეტი აქ ლოლაა - და ხელი ჩემკენ მოაბრუნაა ვერც წამოიდგენთ გული როგორ მეტკინა ყველა დასერიოზულდა ამის თქმაზე
სალომეს ეძინა. მივხვდი რომ კარგი არაფერი მელოდა :||
-გოგო შენ ნორმალური ხარ? - იყვირა ქეთიმ
-ეს კარგადაა და ჩვენ რა არ ვიფიქრეთ - არ ცხრებოდა ჯასტინი
-ხო კარგით რა მოხდა ხომ მოვედი - სიტუაციის განელება ვცადე
-ერთი ზარისთვის მაინც რომ გეპასუხა არ შეიძლებოდა? - ნათიაც აჰყვა. მერე ყველამ ერთად დაიწყო ყვირილი, ნერვები მომეშალა და ვიყვირე
-გაჩუმდიიიიით !!! - ყველა გაჩუმდა
-დაყნარდით გესმით? ხომ კარგად ვარრრ. პირობას გაძლევთ რომ ეს აღარ განმეორდება - ყველა დაწნარდა. კიდევ კარგიი - ახლა კი ძილი ნებისა ყველას, მეძინებაა - და ჩემს ოთხაში ავედი. პიჟამოები ჩავიცვცი და ოთახში ნანო შემოვიდა. -შევრიგდეეთ რაა. არ მინდოდა - მეხვეწებოდა, მეხვეწებოდა და ბოლოს მეც შევურიგდი. ჩემს ოთახში ჩაეძინა. ტელეფონის ხმა გავიგე. ესემესი იყო. ჯასტინმა მომწერა უნდა შეგხვდეო ხვალ დილითოო აუცილებელი საქმე მაქოო. როგორ მაინტერესებს რაა უნდაა.
მეორე დღე
თავი მოვიწესრიგე და ჯასტინთან შესახვედრად წავედი. სანაპიროზე დამიბარა. ის იქ დამხვდა. იქაურობა ისეეთი ლამაზიი იყოო ისეთი სახე ჰქონდა. -ჯასტინ ხომ მშვიდობაა?
-მოკლედ დიდი ხანია მინდოდა მეთქვა
-ჯასტინ თქვიი
-მოკლედ ლოლა მეე.......
P.s. იმედია მოგეწონათ. მადლობა რომ კომენტარებს მიწერთ დამიკომენტარეთ :)