გაინტერესებთ არა რა უბედურება დამემართა? შემიყვარდა, ვინ? უამრავი გოგონათა გულთამპყრობელი ჯასტინ ბიებერი. ღმერთო რატომ? ამ ქვეყანაზე უამრავი ბიჭია მე კიდევ ეს შემიყვარდა მაინც და მაინც. დილის რვა საათზე გამომეღვიძა ვერ ვხვდები ასე ადრე რატომ გამომეღვიძა, თუმცა არა, ვგრძნობ რომ დღეს რაღაც მოხდება, ჩემთვის ცუდი და ვიღაცისთვის კარგი. ამ დროს ქეთი და სალო შემოვიდნენ
-მოიცა, შენ ასე ადრე გაიღვიძე? რა მოხდა? - იგუდებოდნენ მაგრამ მიხვდნენ რომ ხასიათზე არ ვიყავი ამიტომ გაჩერდნენ და მკითხე -რა გჭირს? -გოგოებო, არის რაღაც რაც თქვენ არ იცით - ერთმანეთს გაკვირვებულებმა შეხედეს და მკითხეს -რა ? მე ღრმად ჩავისუნთქე და ყველაფერი მოვუყევი (ჯასტინს ვგულისხმობ) აშკარად ეტყობოდათ რომ გაოცებულები იყვნენ -რატომ არაფერი გვითხარი? -მაპატიეთ -კარგი, კარგი გაპატიებთ - უცებ კარის ზარის ხმა გავიგეთ.გაღებას არცერთი ვაპირებდით მაგრამ ბოლოს სალომემ თქვა - ხო კარგი კარგი მე გავაღებ - ადგა და კარებთან მივიდა გააღო და დაინახა
ხო ნანო და ჯასტინი. ნანოს დანახვა არ გაგვიხარდა მაგრამ ჯასტინის, მე უზომოდ :დდ რა ვქნა აბა მიყვარს და..თუმცა გამიკვირდა ხელჩაკიდებულები რატომ იყვნენ, ვერანაირად ვერ მივხვდი, სახეზე გაკვირვება დამეტყო და ქეთი მიხვდა ამას -ჯასტინ? ნანო? აქ რა გინდათ - იკითხა ქეთიმ -მე დავიწყებ საყვარელო - თქვა ნანომ. საყვარელო რომ თქვა გული ამიფრიალდა რაღაც სასწაულად მიცემდა. -გისმენთ - თქვა სალომ -მოკლედ მე და ჯასტინი შეყვარებულები ვართ - ღმერთო ახლა ამ წუთებში ტირილის დაწყება მინდოდა, გულში სულ ბოლო იმედიც გამიქრა. ქეთის და სალომეს სახეზე ფერი არ ედოთ რადგან მიხვდნენ ჩემს გულისტკენას. -არ მოგვილოცავთ? - თქვა ნანომ. მივხვდი რომ მან იცოდა ჯასტინი რომ მიყვარდა. - რა თქმა უნდა გილოცავთ - ვთქვი მე. -კარგით აბა ჩვენ წავალთ -კარგად - კარი დავკეტე და ისტერიკული ტირილი ამივარდა ქეთი და სალომე მამშვიდებდნენ -დამშვიდდი ლოლა -დამშვიდდი -ვგრძნობდი, ვგრძნობდი რომ დღეს რაღაც მოხდებოდა და აი მოხდა კიდეც. როგორღაც დამამშვიდეს. შემდეგ გავიდნენ და დამეძინა. დილით ცუდ ხასიათზე გამომეღვიძა. ამიტომ სადმე წასვლა გადავწყვიტე. ამ დროს გოგონები შემოვიდდნენ და აღმოჩნდა რომ ისინიც ჩემს აზრზე იყო ამიტომ -გოგოებო მოდი ყინული მოედანზე წავიდეთ -ოო კაიი რა სრიალი არ ვიციით -არც მე არ ვიცი მაგრამ წავიდეთ რაა როგორღაც დავიყოლიე. ჩვენ იქ შევედით იქ იყვნენ ისინი ვინც ჩემი უბედურების მიზეზნი იყვნენ. ისინი იყვნენ..
P.S თუ ვინ იყვნენ ისინი ამას მომდევნო თავში გაიგებთ. იმედია მოგეწონათ. გთხოვთ დამიკომენტარეთ და თუ დღეს მოგროვდება კომენტარები დღესვე დავდებ კიდევ ერთ თავს :))
|