ამასობაში სახლშიც შევედით,ზევით ავედით და ორივე ჩემს ოთახში დავწექით,მთელი ღამე ვლაპარაკობდით და გამთენიისას ჩაგვეძინა.

10 საათზე დედამ გამაღვიძა

– აუ რახდება დეე 

– შვილო დღეს იტალიაში უნდა წავიდე

– რააა? რა იტალიაში? რაგინდა იიქ?!

– სამსახურიდან მაგზავნიან რავქნა აბა.

– აუ კარგი რა დეე!

– საჭმლის გაკეთება იცი! შენ და მამაშენი ვერ მოუვლით თქვენ თავს 3 თვით?

დედა კარგი მზარეული იყო და მეც კარგად მასწალა საჭმელების კეთება.

– რა 3 თვით ღადაობ?

– არ ვღადაობ

– მე მეგონა 1 თვე:@ აუ დედა :((

– რავქნა შვილო?

– კარგი ხოო :||

ხო იმის თქმა დამავიწყდა რომ დედასაც და მამასაც საკმაოდ კარგი სამსახური ქონდათ,სახლიც კარგი გვქონდა,მოკლედ არაფერი მეკლდა:დ

სკოლაში კი მდიდარი მამიკოს შვილს მეძახდნენ |( :დ

დედა გავიდა ოთახიდან და ანა ტელეფონის ზარმა გააღვიძა

– ალიოო!

– აუ რა დეგენერატო გამაღვიძე !

– კარგი 1 საათში მოდი და მზად ვიქნები.

ტელეფონი გათიშა. 

– ვინ იყო გოგო ? (მე)

– ფრანცისკო

– რაა?! და მერე შენ უთხარი მოდიო?!

– აბა გოგო არ უნდა წავიდე სასტუმროში?:@

– შენით ვერ წახვიდოდი?

– შენ ხოარ გაჟრიალებს?

– აუ რა:@

– აუ რა კიარა ისსს.! მანქანით მოვა და წავაალ და დაისვენებ !

– ეგრე ხოო? დავისვენებ ხო ?! კარგი დაგიმახსოვრებ!

– ოო კაი ეხლა ხოიცი მიყვარხარ ბარბო :**

– ნწნწწწ :დდ

– საჭმელი არ გაქ გოგო? იცი როგორ მშია?:დ

– წამოდი ხო ვჭამოთ. აუ გოგო დედაჩემი რო იტალიაში მიდის 3 თვით იცი?:@

– ვა რამაგარიაა გოგო

– რაარი მაგარი ქალო..3 თვით!

– უიმეე გეუბნები უჟმური ხართქო:დ მერე რამოხდა?

– მოკლედ შენთან ლაპარაკს აზრი არ აქ.წამოეხირე ვჭამოთ

– ნაბიჯით იარ !:დდ მუცელი :დ

– სულელო:დდ

გემრიელად მივირთვით.მერე ანა მაღლა ავიდა ჩაიცვა და ჩამოვიდა.კარზე ზარი იყო.

– ან გააღე რა

– დადექი და გააღე

– გოგო ხელები დასვრილი მაქ საჭმელს ვაკეთებ მიდიი!

– ხო კაი ხოო!

- შემოდი.(ანა)

– არა იქნებ ბარბარეს არ უნდა(ფრანცისკო)

– ოო შმოეთრიე კაცო !(ანა)

– ანა ვინარიი? (მე)

– გამოდი და ნახავ (ანა)

– საჭმელს ვაკეთებთქო გოგო

– ცოტახანი დაანებე თავი მაგ საჭმელს !

– ვა ეს საჭმელსაც აკეთებს?:დ (ფრანცისკო)

– ხო აბა თან რა გემრიელს იცი? (ანა)

– შენ არ გგავს ხო?:დ:პ

– ვაღიარებ:დ ეხლა იმედია გვაჭმევს თავის გაკეთებულს;დ

ხელები გადავიბანე,შევიმშრალე და მისაღებში გავედი.რომ დავინახე თითქოს რაღაც დამემართა,ის კი მიღიმოდა.

– ბარბარე იქნება გაიღიმო მაინც ! (ანა)

– ანა ! (მე)

– თუ არ გსმიამოვნებს ჩემი აქ ყოფნა რა გაეწყობა,ან მანქანაში დაგელოდები (ფრანცი)

– არა არა იყავი ) (გავუღიმე და ვთქვი)

– მადლობა (მანაც გამიღიმა)

– ბარბარე მე კიდე მშია,ფრანცისაც შია და არ გვაჭმევ არაფერს? (ანა)

– ანა ნუ აწუხებ,გავიდეთ და სადმე კაფეში შევჭამოთ (ფრანცი)

– არა რა შეწუხებაა ეხლავე ) (მე)

– გელოდებიითთ..!! გვშიააა..!! :დ (ანა)

– კაი:დ (მეე)

თითქოს გამიხარდა რაღაც,მაგრამ არ ვიცი რა,მსიამოვნებდა რომ ვუშლიდი სუფრას,მართალი გაბუტულები ვიყავით მაგრამ მაინც:დ

სუფრა გავშალე და დავსხედით.პირველი ფრანცისკომ გადაიღო სალათი.

– ვაა რა გემრიელიაა.შენ გააკეთე?(ფრანცი)

– კი.) (მე)

– მართლა ძალიან გემრიელია 

– მადლობა )

– ოქროს ხელები გაქ ბარბ:დ (ანა)

– მადლობა ან :დ (მე)

მეორეჯერ დავრნაყდით მე და ანა:დ ნუ მე არაფერი მიჭამი ისეთი მაგრამ მაინც:დ.ყველამ რო დავამთავრედ ჭამა ანა ოთახში ავიდა.მე სუფრის ალაგება დავიწყე.

– მოგეხმარები (ფრანცი)

– არა რასამბობ

– 1 თეფშ მაინც გაგატანინებ:დ ცოდო ხარ შენ მოზიდე და შენვე უნდა წაიღო?:დ

– კარგი:დ))

ორივე სამზარეულოში გავედით,მე თეფშების რეცხვა დავიწყე ის კი გვერდით მომიდგა.

- ბარბარე კიდევ ვერ მაპატიე ხო ის დაყვირება? მე ...

სიტყვა გავაწყვეტინე.

– ვერ დავივიწყე მაგრამ გაპატიე.))

– მართლა? ანუ მელაპარაკები?

– იიცი,ასე ადვილი არაა ადამიანს რამე აპატიო მაგრამ გაპატიე.გელაპარაკები..

– ხო ვიცი,კიდევ ბოდიში.

– )) (მხოლოდ გავიღიმე)

– იცი როგორ მიყვარხარ?

– (კიდევ ღიმილი)

– რატომ იღიმი? არაფერი არ გინდა მითხრა?

– რა უნდა გითხრა?

– არ გიყვარვარ?

– ვაღიარებ რომ სანამ აქ წამოვიდოდი მიყვარდი.

– მერე ეხლა?

– ეხლა? არვიცი!

– როგორ თუ არ იცი?

– აი ასე.მას შემდეგ 2 წელი გავიდა,საკმაოდ დიდი დროა.

– მესმის.

– კარგია.

– იცი როგორ მინდა რომ გიყვარდე? როგორ მინდა რომ სულ ჩემთან იყო.

– ჰაჰ ))

– რა ჰაჰ? არგჯერა? ჩემი არგჯერა? მიყვარხარ.არგჯერა?!

– მორჩი რა გთხოვ.

– მინდა რომ გიყვარდე და ეს ახლავე მითხრა.

– რა გითხრა?

– მეც მიყვარხარ<–– აი ეს სიტყვები!

– ასე რომ არ არის?

– ვიცი რომ არის,უბრალოდ შენ ვერ გარკვეულხარ შენ თავში,იფიქრე,მე კიდევ ისევ მაგ სიტყვებს დაველოდები.

– დიდხანს მოგიწევს ლოდინი..

– ჰეიი ფრანცუზ არ წავიდეთ?;დ (ანა გადმოხტა 9 კიბიდან:დ)

- ხო წავიდეთ ანი 

– რაზე იჭუკჭუკეთ?;დ (ანა)

– არაფერზე (მე,ენა გამოვუყავი;დ)

– გველო:დ მაინც მომიყვები ხო იცი არა?:დ

– წადი ხოო.:დდ

ანა და ფრანცი გავიდნენ,მე კი ჩემს ოთახში ავედი და კომპიუტერს მივუჯექი,ფეისზე შევედი და შეტყობინებები გავხსენი..

Comment Please ♥