ორივემ ერთნაირ სტილში ჩავიცვით.

ეს მე

ეს ანა

და სახლიდან გავედით...15 წუთში იქ ვიყავით უკვე.

– ხომ არ გალოდინეთ?(მე)

– ცოტა:დ (მარტინი)

– ხო ეხლა გაგაცნოთ:დ ეს არის ჩემი დაქალი ანა.

– სასიამოვნოა (მარტინი)

– ჩემთვისაც (ანა)

– ეს ჩემი ძმაკაცი ქორია )

– ქორი?:დ (მე,ანამ და მე ერთად გავიცინეთ:დ,ქართულად ქორი ხომ ფრინველია და მაინც გაგვეცინა:დ)

– რა გაცინებთ? (მარტინი)

– ქართულად ფრინველია ქორი და მაგიტომ:დ სასიამოვნოა ქორი )) (მე)

– სასიამოვნოა (ანა)

– ჩემთვისაც ))

– ჰა შე ფრინველო:დ (მარტინი)

– ჰაჰა :დ (ქორი)

– აქვე ერთი კარგი კაფეა და წავიდეთ ხო? (მარტინი)

– კარგი ) (მე)

– აბა ჰე დავაწწექით ეხლა:დ (ანა,ეს ხო გიჟია და:დ)

– ანა აქ მაინც შეიკავე თავი:დ (მე)

– ეხლა არ მათქმევინო რაღაცა;დ (ანა)

– ანა შენც ქორისნაირი გიჟი ყოფილხარ:დ (მარტინი)

– ეეეე 

ანამ და ქორიმ ერთად თქვეს:დ,მერე ერთმანეთს შეხედეს და გაიცინეს:დ

– ბეეეეეეე:დ (მე და მარტინი:დ)

ამასობაში კაფეშიც შევედით,დავსხედით და მარტინმა მიმტანს დაუძახა.

– დიახ, რას ინებებთ? (მიმტანი)

– მოდი გოგოებმა შეუკვეთონ ჩვენთვისაც ქორი რას იტყვი?:დ (მარტინი)

– რა პრობლემაა:დ (ქორი)

– ოო ჩვენ რავიცით რა გიყვართ თქვენ:დ (მე)

– შევუკვეთოდ და თუ არ შეჭამენ კიდე დარჩებიან მშივრები და ეგაა რა:დ რა გადარდებს:დ (ანა)

– მართალი ხარ დაო:დ

– როგორ ყოველთვის:დ (ანა)

– შევჭამთ მიდით:დ (მარტინი)

– მე ფრი და კოკა–კოლა მარტო )

– მოიცა სულ ეგაა? (მარტინი)

– კი,ბევრს არ ვჭამ:დ (მე)

– დიეტა?:დ (მარტინი)

– არა უბრალოდ არ ვჭამ )

– კარგი მაშინ მეც ბარბარეს ნაირად.) (მარტინი)

– კარგით,თქვენ რას ინებებთ?(მიმტანი,ანას და ქორის შეეკითხა)

– მე Big Mac-ი და ფორთოხლის წვენი (ანა)

– მეც იგივე (ქორი)

– ცოტახანში იქნება(მიმტანი)

– ისე როგორ წყვილებში შევუკვეთეთ:დ (მარტინი)

– რააა? (მე და ანამ ერთად ვთქვით ცოტა ბრაზშერეული ხმით)

– კაი არმცემოთ ვიხუმრე:დ

– ასე ჯობია:დ (მე)

ოთხივემ ერთად გავიცინეთ. ჩვენი შეკვეთილი ''ვახშამიც'' მოვიდა:დ.ვჭამეთ,ბევრი ვილაპარაკეთ,ვიცინეთ,ამასობაში 10 საათიც გახდა.

– ჩვენ უნდა წავიდეთ ბიჭებო.(მე)

– ასე მალე? (მარტინი)

– რა მალე,საათის ცნობა იცი? (ანა)

– კაი ბოდიში;დ (მარტინი)

– მიგაჩმორა?:დ (ქორი)

– ფაქტიურად ძმაო:დ (მარტინი)

– ;დ წავედით ჩვენ.

– გაგაცილებთ (ქორი)

– ანა სასტუმროში მიდის,მე ჩემს სახლში ასე რომ ერთი გზა არ გვაქვს:დ (მე)

– მერე რა:დ მე შენ გაგაცილებ,ქორი ანას გააციებს.(მარტინი)

– კარგით:დ (ანა)

გარეთ რომ გამოვედით საშინლად წვიმდა,არადა მე და ანას შორტები და მოკლე მკლავიანები გვეცვა:დ.ისე დამიბერა ქარმა შემაჟრჟოლა:დ

– ოღონდ ეს არააა ;(( (მე)

– ფუუ .:@ (ანა)

– კარგით რაიყოთ აჰათ ჩვენი საროჩკები:დ (მარტინი და ქორი)

– არ გვინდა მადლობა (ანა)

– როგორ არ გინდათ!:დ (ქორი)

მარტინმა მე მომცა თავისი სარჩკა,ქორიმ ანას და გავუდექით გზას.წვიმდა მაგრამ ძალიან ლამაზი იყო ირგვლივ ყველაფერი,მე კიდევ წვიმაში სიარული ყოველთვის მიყვარდა,მითუმეტეს უქოლგოთ,რომ მიდიხარ და წვიმის წვეთები გისველებს თმას..

– არ გიყვარს წვიმა? (მარტინი)

– ვგიჟდები

– მართლა? ძალიან მიყვარს წვიმაში სიარული.

– ხო მეც.

– შორსაა შენი სახლი?

– 15 წუთის სავალია რა.

– მერე არ გინდა ტაქსით გაგიშვა?.

– არა მადლობა წვიმაში მირჩევნია სიარული,შენ თუ გინდა შეგიძლია წახვიდე,მარტოც კარგად ვივლი.

– არაა მე შენზე ვზრუნავ თორე მე შენთან ერთად მთელი დღე რო ვიარო არ დავიღლები:დ

– ჰაჰ;დ

– ძალიან ლამაზი ხარ .

– დიდი მადლობა,მაგრამ მე ასე არ ვთვლი:დ

– სიმართლე გითხრა ჯერ არ შემხვედრია ასეთი თავმდაბალი გოგო:დ

– თამდაბლობა რაშუაშია,უბრალოდ ჩემი აზრია,

– მაპატიე.ჩემი აზრი კი ისაა რომ ულამაზესი ხარ,და დარწმუნებული ვარ ვინც კი დაგინახა ყველა ბიჭის აზრიც იგივეა;დ

– კარგი გაჩერდი:დ

– მართლა გეუბნები:დ

– მადლობა)

– არაფერს.

– აი ესარის ჩეი სახლი,მადლობა რომ მომაცილე და ბოდიში საროჭკა რომ დაგისველე:დ

– ჩემ ტანზეც დასველდებოდა:დ,რა ბოდიში კარგი რა,აბა კარგად ლამაზო მოწყენილო გოგონავ;დ

– ნახვამდის.

შევტრიალდი სახლში უნდა შევსულიყავი.

– მოიცა არ მაკოცებ ლოყაზე?

– კარგი;დ

გადავკოცნე

– მადლობა:დ 

– არაფერს:დ

დავემშვიდობე და შევედი.