ლამაზი ოცნება სრულდება /13/ ..♥ ))
შემდეგი თავიც ნახეთ <3
შევტრიალდი სახლში უნდა შევსულიყავი.
– მოიცა არ მაკოცებ ლოყაზე?
– კარგი;დ
გადავკოცნე
– მადლობა:დ
– არაფერს:დ
დავემშვიდობე და შევედი.
როგორც კი ოთახში ავედი ეგრევე საწოლზე მივეგდე:დ საშინლად დავიღალე.ტელეფონმა დარეკა.
– ხო ანნ
– რაშვები?
– საწოლზე ვვწევარ:დ
– აუ მეც შენძმობას ვფიცავარ:დ
– დაო:დდ
– ძმაო;დ
– უხხ:დ
– გოგო ქორმა იმენა სახლის კარებამდე მომაცილა ეგ მართლა ქორი:დ
– ხო მეც ეგრე მომაცილა მარტინმა:დ
– არა ისე საყვარლები არიან:დ
– ხო :დ
– მაგრამ ფრანცისკო .!!
– აუ ანა ჩაკვდი გთხოვ:დ წავედი წყალს გადავივლებ რა
– არა მადლობა თქვენ ჩაკვდით:დ წადი წადი:დ
– ოქეი :დ
ტელეფონი გავთიშე და სააბაზანოში შევედი.წყალი გადავივლე და გამოვედი.ისევ ტელეფონის ზარი:დ მაგრამ ამჯერად უცხო ნომერი იყო.
– გისმენთ
– ბარბო როგორ ხარ?
– ისადა რომელი ხარ?:დ
– ფრანცისკო ვარ,უკვე ვეღარც მცნობ )
– უი ფრანცო:დ კარგად ვარ,შენ როგორხარ?
– მე ვერ ვარ კარგად
– რატო რაგჭირს?
– რამნიშვნელობააქ.ვერ გამოხვალ გარეთ?
– ეხლა?
– ხო რა ნახვა მინდა.არა შენ თუ არ გინდა ჩემი ნახვა კარგი არაა პრობლემა.
– ეხლა გამოვედი სააბაზანოდან,ჩევიცმევ და დაგირეკავ )
– გელოდები..
– აჰამმ..
გავთიშე ტელეფონი და ჩაცმას შევუდექი.დიდი ხნი არ დამჭირვებია და ეს ავარჩიე.
- მა მე მივდივარ.
– სად მიდიხარ?
– მეგობარი უნდა ვნახო.
– ამ ღამეს რადროს მეგობარია?
– მამა.. არარი ღამე
– რა არ არი გოგო 11 საათი ხდება
– მამააა
– წადი ხო და მალე მოდი იცოდე.
– კარგი.
სახლიდან გავედი და ფრანცს დავურეკე.
– სად მოვიდე?
– მე მოვალ შენ სახლთან 2 წუთში.
– აჰა კაი გელოდები.
მართლა 2 წუთში მოვიდა:დ.
– დიდი ხანი ხოარ გალოდინე?
– არა ზუსტად 2 წუთში მოხვედი:დ
– აბა;დ
გადავკოცნეთ ერთმანეთს და გზას გავუდექით.ორივე ერთნაირად ნელი და წყნარი ნაბიჯებით დავდიოდით,ორივე ვცდილობდით ლაპარაკის დაწყებას მაგრამ თავს ვერ ვაბავდით,არ ვიცოდით რითი დაგვეწყო,უბრალოდ მივდიოდით გზაზე რომელიც უსასრულო იყო.მიუხედავად ამ სიჩუმისა ეს მაინც მსიამოვნებდა,მსიამოვნებდა რომ მის გვერდით ვიდექი,მისი სუნთქვა მესმოდა,მის სურნელს ვგრძნობდი.ლაპარაკი ისევ ფრანცმა დაიწყო.
– როგორც ყოველთვის ლამაზად გამოიყურები
– მადლობა:დ
– არაფერს.რახდება პირად ცხოვრებაში?
– არაფერი,რაუნდა ხდებოდეს?
– დავიჯერო შეყვარებული არ გყავს?:დ
– კარგი რა მეღადავები?:დ
– რატო უნდა გეღადავებოდე? შენნაირ გოგოს რომ არ ყავს შეყვარებული გასაკვირია.
– ჩემნაირს? და მე როგორი ვარ?
– ყველაზე ლამაზი,თბილი და საყვარელი.
– ოჰ ნო!:დ კარგი რა,შენც ხომ იცი რომ თბილი არ ვარ:დ
– არ გინდა თავმდაბლობა.
– დღეს მეორედ გავიმეორე, თავდამბლობა არაფერ შუაშია,უბრალოდ ჩემი აზრია.
– და პირველად ვის გაუმეორე?
– მეგობარს
– ბიჭს ხო?:დ
– კი:დ
– მეგობარია? დარწმუნებული ხარ?:დ
– კი სრულიად.
– ჰო რავიცი )
– ოო კარგი რა.
– დღეს გითხარი რო მიყვარხარ?
– არა:დ
– ხოდა მიყვახარ ძალიან.
– ))
– რატომ მიღიმი? ყველაფერს დავთმობდი რომ ''მიყვარხარ'' ეს სიტყვა გეთქვა ჩემთვის,რომ ჩემი ყოფილიყავი,ჩემი გერქვას.! მხოლოდ ჩემი.იცი როგორ მიყვარხარ? არა არ იცი.! და ვერც გაიგებ.! თუმცა რაში გადარდებს მე როგორ მიყვარხარ,შენ სხვა გიყვარს,სხვა ვითომ მეგობარი,არც გახსოვს ვინარი ფრანცისკო,არ გჭირდები,გგონია სხვას ჩემზე მეტად უყვარხარ მაგრამ მე შენ მთელ სამყაროს მირჩევნიხარ..!! შენ კი ეს არ გესმის.!
ამ სიტყვებს ამბობდა და თვალებიდან ცრემლები სდიოდა..
გაგრძელება კარგად მაქ მოფიქრებული :დ ))