ლამაზი ოცნება სრულდება 2/1.. ♥)) - 26 ივლისში 2012

სამივემ ერთად გავიცინეთ და ჩემი სახლისკენ მიმავალ გზას გავუდექით..

გზაში ეს ფოტოც გადავიღეთ:დ.

უკვე პირველი იყო დაწყებული რომ მივედით.

– აბა ძილინებისა ჩემო ლამაზო :** (ფრანცი)

– ძილინებისა :** (მე)

– ე ფრანცო ხო გამაცილებ? (ანა)

– აბა რა,ჩემი და ხო ხარ:დ

– წავედით ბარბარე ჩვენ და ხვალ გნახავ აბა ძილინებისა ჩემო ლამაზო:**(ანა)

– შენგან წესიერი სიტყვა ძლივს:დ (მე)

– ოჰ:დ მიყვარხარ აბა ჰე:*

– მე უფრო მეტად მიყვარს (ფრანცი)

– დავაი ეხლა :დ სანამ შენ გაიცნობდი იქამდე მე ვცინობდი თან ბავშვობიდან ამიტომ ნუ მეწინააღმდეგები რა და წამოეთრიე:დ (ანა)

– დიიდუ :დ წადით ეხლა:დ (მე)

ანა და ფრანცი წავიდნენ,სახლში რომ შევედი ყველას ეძინა,ფრთხილად ავედი ოთახში,არ მეძინებოდა და კომპუტერს მივუჯექი.

ფეისში შევედი და მარტინისგან მესიჯი იყო.

– როგორხარ? დღეს კი გნახე მაგრამ მაინც:დ

– კარგად შენ?:დ

– მეც.რატო არ გძინავს?

– არ მეძინება :))

– აა.არც მე სხვათაშორის.

– ))

– მიხარია რომ უკეთ გაგიცანი.

– მეც.

– რაღაცა უნდა გითხრა:დ

– გისმენ

– ქორის ანა მოეწონა:დ.

– ეუუფ :დდ.

– ორივე გიჟები :დ.

– ჰაჰა :დდ.

– გეხვეწები გამიგე ანასაც თუ მოეწონა რა.

– ერთი ნახვით ესე რა უნდა მოეწონოს.

– უფფ:დ მე რო ერთი ნახვით მომეწონე?:დ.

– ნუ ეხლა ეგ სხვანაირად:დ.

– ხოდა მეორედაც ვანახოთ ერთმანეთი:დ ხვალ გამოხვალთ?.

– არვიცი ჯერ გეგმები არ დამიწყვია შეგეხმიანები და გაგაგებინებ.

– კაი მაშინ დაგელოდები.

– კაი.წავედი ეხლა წყალს გადავივლებ და უნდა დავწვე.

– კარგად ლამაზო :**

– ;))

კომპიუტერი გამოვრთე,წყალი გადავივლე და დავწექი.მეორე დღეს ისეთი არაფერი მომხდარა ფრანცი და ანა ვნახე .მარტინის ნახვა ვერ მოვახერხეთ.დღემ უმნიშვნელოდ ჩაიარა,დაღამდა და დავიძინე:დ.დილით რო გავიღვიძე ტელეფონზე მესიჯი იყო.

– ფეისში შემოდი როცა გაიღვიძებ.მარტინი.

შევედი და იმ წამსვე მომწერა:დ.

– დღეს რო არ გნახო შანსი არაა

– ოჰო:დდ

– გთხოოვ

– ვნახოთ.

– ანას და ქორის ხათრით:დ

– კაი კაი ანას ვკითხავ.

– ხო მიდი და ისევ იმ სკამთან რა;დ ისე შემიყვარდა ეგ ადგილი:დ

– კარგი გავედი,შეგეხმიანები.

– ველოდები შენს მესიჯს ან ზარს:დ

– კაი.

ფეისდან გამოვედი და ფრანცმაც დამირეკა.

– ხო სახლში ხარ?

– კი რაარის რო?

– მე და ანა მოვდივართ.

– კაია.

– გვშია და შენი გემრიელი ხელებით რამეს ხო გაგვიკეთებ:დ

– გემრიელი ხელები არ გამიგია :დ ხო ეხლა გავაკეთებ.

– ნახევარ საათში მანდ ვართ ბარბო:**

– გელოდებით.

– მიყვარხარ.

– მეც..

– ოჰოჰოო (იქიდან ანას ხმა:დ)

– მაგან მოკეტოს უთხარი:დ (მე)

– მოკეტავს აბა რაას იზავს:დ

– დროებით.

ტელეფონი გავთიშე,სამზარეულოში ჩავედი და საჭმლის კეთებას შევუდექი,მამა უკვე წასული იყო და გამიკვირდასაჭმელი რო არ წაიღო,დავურეკე ტელეფონზე.

– მამა საჭმელი რომ არ წაიღე?

– არმინდა შვილო დღეს აქ შევჭამ რამეს,სულ გაწვალებ.

– კაი რა მაა რა წვალებაა ეგ.

– ხვალ გამიკეთე:დ ეხლა წავედი თათბირზე შევდივარ.

– კაი მა.

ყოველთვის ვზრუნავდი მამას საკვებზე:დ.რაც დედა წავიდა 1 კვირა გავიდა თითქმის. სულ მე ვაკეთებდი ხოლმე საჭმელს,ისე ყოველთვის მსიამოვნებდა ამის კეთება.

საჭმელი მოვამზადე და ანა შემოიჭრა კარებში:დ.

– ჰეი ძეტკა მოვედით:დ (ანა)

– კარები რატო არ გაქ დაკეტილი ჰა? (ფრანცი)

– ვინმე შემომივარდება? (მე)

– ვინმემ რო მომტაცოს შენი თავი?:დ (მოვიდა და ლოყაზე მაკოცა)

– ნუ გეშინია:დ (მე)

– მაინც მეშინია:დ (ფრანცი).

– რა საყვარლები ხართ რა:დ (ანა)

– გშიათ ხო?

– ხო მიდი გვაჭამე რა მოვკვდი მშიერი,ამან გინდა თუ არა მე ბარბის გაკეთებული მინდაო (ანა)

– ნუ ეხლა;დ.სამზარეულოში შევჭამოთ თუ აქ? (მე)

– აქ რა (ფრანცი)

– კარგი გამოვიტან მაშინ.

– მოგეხმარები (ფრანცი).

– მე ვერ მოგეხმარები კარგი მომენტია ეხლა:დ(ანა,რაღაც გადაცემას უყურებდა)

– წელმოწყვეტილო:დ (მე)

მე და ფრანცი სამზარეულოში გავედით,თეფშებზე ვაწყობდი საჭმელს.

– ის ბიჭები ვინ არიან შენ და ანამ რო ნახეთ იმდღეს?

– რამე მნიშვნელობა აქვსს?

– რათქმაუნდა.

– კარგი მოგიყვები.მოკლედ ჩემ დაბადების დღეზე გარეთ გავედი,სკამზე ჩამოვჯექი და რო ვტიროდი ესეც მოვიდა,დამამშვიდა,მერე ფბ გამომართვა.და შევხვდი რა,ის კიდევ მისი ძმაკაცი იყო.ეს ყველაფერი კიდევ მხოლოდ მეგობრობის მიზნით.

– გოგოს და ბიჭის მეგობრობა არ არსებობს ბარბარე!

– არსებობს.!

– არა!.აქედან ერთერთს მაინც გაუჩნდება რამე გრძნობა.

– მე რო არ გამიჩნდება ვიცი.

– იცოდე ჭკვიანად იყავი თორე აჰააა

– რა აჰა

– არაფერი.

ჰაერში დამაბზრიალა.

– წავედით თორე ანა მოკვდა მშიერი.

გავიტანეთ ყველაფერი,მაგიდას მივუსხედით და ჭამა დავიწყეთ.

– ჩემი ოქროს ხელებიანი ხარ:დ (ფრანცი)

სამივემ გავიცინეთ.

– ეხლა ვიტყვი რაღაცას და დამპირდი ფრანცი რო სისულელეს არ იფიქრებ.(მე)

– გააჩნია.

– დამპირდი.

– ეხლა გული თუ იფიქრებს მე რა:დ

– დამპირდი ..!

– კაი თქვი ეხლა ვაჰ (ანა)

– მოკლედ დილით მომწერა მარტინმა...

– ისევ მარტინი.. (ფრანცი)

– გთხოვ..!

– ხო მიდი თქვი.

– ანას და ქორის ხათრით გავიდეთ დღეს გარეთო:დ

– რააოოო?:@ (ანა)

– მოიცა გოგო.იმ ქორის მოეწონე,მითხრა გამიგე ანასაც თუ მოეწონაო,მე ვუთხარი ერთი ნახვით ეგრე არ მოეწონებოდათქო,იმან მითხრა მეორედაც ვანახოთ ერთმანეთიო:დ მოკლედ დღეს გავიდეთ კაი?.

– გოგ..(ანამ დიწყო და ფრანცმა გააჩერა)

– მე რო სხვა გოგოებთან ერთად ვიარო მოგეწონება?

– თუ არ მიღალატებ რატომაც არა:დ.

– მჯერა შენი მაგრამ ეს სასიამოვნო არ არის როდესაც შენი შეყვარებული სხვა ბიჭებთან ერთად დადის..!

– ოო გთხოოვ ;((

– შენ არაფერი გეშველება რა.

– კაი რაა.

– ისევ ანას ხათრით,იქნებ ვინმე შეუყვარდეს თორე ჩაგკეტავდი სახლში.

– ეეე:დ (ანა)

– ბეეე:დ (ფრანცი)

– ესეიგი მე და შენ მივდივართ დღეს ანა.(მე)

– ესენი ნახე ტო;'დ .იქნება მე არ მინდა იმ ბიჭიის ნახვა რაა ჩააწყეთ გეგმები:დ

– აღიარე..!! :დდ (მე)

– ისე ხო სიმპათიურია მაგრამ ..(ანა)

– ვსო მივდივართ საღამოს მივწერ.(მე)

– დიდხანს არ გაჩერდეთ ! (ფრანცი)

– ხო.ჭამეთ ეხლა.(მე)

გემრიელად მივირთვით.მერე ცოტა ვისეირნეთ,სურათები გადავიღეთ.ეს ერთერთი ფოტო:დ ანას ვებუზღუნებოდი:$:დ

მოსაღამოვდა,სახლებში გავიყარეთ;დ კომპიუტერთან რომ დავჯექი მარტინი ფბ–ში იყო და მივწერე.

– თანახმა ვართ:დ და რომელზე გამოვიდეთ?

– 8 საათია ხო?

– ხო.

– ხოდა ნახევარ საათში შეგიძლიათ?

– კი.

– ხოდა გელოდებით:**

– კაი დავურეკავ ანას ეხლა.

ანას დავურეკე,მოვიდა,გავემზადეთ და გავედით.

– მოვედით.(მე)

– როგორხართ?(მარტინი)

– კარგად (მე)

– ანა როგორხარ? (ქორი)

– მშვენივრად მადლობ.(ანა)

– თქვენ როგორ ხართ.? (მე)

– ჩვენც კარგად.

– სად წავიდეთ კაფეში?(მარტინი)

– აუ არა რაა.სადმე აქ ჩამოვსხდეთ.(ანა)

– კარგი როგორც გინდათ.(ქორი)

იქვე სკამზე ჩამოვსხედით.მე და ანა შუაში,მარტინი ჩემს გვერძე,ქორი ანას გვერძე. ვატყობდი რომ ანას და ქორის მოეწონათ ერთმანეთი:დ.ანა ბიჭებს რთულად ირჩევს,ყოველთვის მაგაზე ვეჩხუბებოდი ხოლმე.ვილაპარაკეთ,ცოტა ვიმხიარულეთ,ამასობაში 10იც გახდა.

– წავალთ ეხლა ჩვენ ხო? (მე)

– სულ ათზე როგორ მიდიხართ ეე:დ (მარტინი)

– ეგრე ემთხვევა და რავქნათ;დ (მე)

– გაგაცილებთ. (ქორი)

– კარგი.შენ ანა გააცილე (მე)

– მე შენ გაგაცილებ (მარტინი)

დავიშალეთ და სახლის გზებს გავუდექით.

– ანასაც მოეწონა უეჭველი:დ (მარტინი)

– მგონი:დ (მე)

– შენთვის არ მიკითხია,შეყვარებული გყაავს?

– კი.

– ცუდია.