ლამაზი ოცნება სრულდება 2/3..♥ ))
იმედია მოგეწონებათ ..♥^^
მგონი საინტერესო თავი უნდა იყოს ..♥
))
წვენი დავუსხი,ნახევარი საათი ვილაპარაკეთ და სახლშიც წავიდა.1 თვე ძალიან უმნიშვნელოდ გავიდა.მარტინს და ფრანცის გავაცანი ერთმანეთი,მე და მარტინი ძალიან კარგად დავმეგობრდით,ანა და ქორი შეყვარებულები არიან:დ.ის დღეც დადგა როცა ანა და ფრანცი საქართველოში უნდა დაბრუნებულიყვნენ.დილით თვალები რომ გავახილე ორივე თავზე მედგა.
– ხალხნო თქვენ საათები არ გაქვთ?(მე)
– კი გვაქვს.ფრანცი საწოლთან ჩამომიჯდა და შუბლზე მაკოცა
– მერე 6 სათზე აქ რა გინდათ? (მე)
– ბარბარე მივდივართ დღეს(ანა)
– რაააა? (მე)
– ხო :(( წამოდი შენც გთხოვ,კიდევ არის დრო (ანა)
– ხო იცი მამას ვერ მივატოვებ ანა! (მე)
– აბა ჩვენ რავქნათ? ჩვენც გვყავს იქ მშობლები (ანა)
– მიდიხარ ხო ფრანცისკო ) (ნაგლური ღიმილით გავიღიმე)
– რავქნა ბარბარე?;(( ჩამოვალ 1 თვეში ზუსტად შენ თავს ვფიცავარ ! (ფრანცი)
– 1 თვე როგორ გავძლო მერე მე? (მე)
– ხო იცი მეც ვერ გავძლებ,მაგრამ რა ვქნათ,(ფრანცი.)
– ბარბ ჩამოვალთ 1 თვეში. (ანა)
– წადით ! (ცივი ხმით ვუთხარი)
– არ გაგვაცილებ? (ფრანცი)
– გამზადებაში მინიმუმ ნახევარი საათი მჭირდება.(მე)
– მადლობა ბარბარე :)) (ანა)
– ანა შენ რო არ გაცილებ ეგ გწყინს? და მე ის არ მწყინს რომ მარტო მტოვებთ? ! (მე)
– ბარბარე ნუ მტკენ უარესად გულს გთხოვ,ისედაც მიჭირს ეს ერთი თვე განშორება,შენ კიდევ მიმატებ ;( (ფრანცისკო)
მისი თვალებიდან ცრემლები გადმოვარდა.
ამის დანახვა ვეღარ ავიტანე,გულმა ვერ მომითმინდა და მთელი ძალით ჩავეხუტე.ისე თითქოს მთელი ცხოვრებით ვუშვებდი,მაგრამ არ შემეძლო გაშვება,არ შემეძლო ის ერთი თვეც მის გარეშე.
– მიყვარხარ ძალიან (მე)
– ხომ გითხარი უკვე რომ მე უფრო ძალიან მიყვარხარ ! (ფრანციკო)
– გთხოვ არ წახვიდე (მე)
– მაპატიე ამ სურვილის შესრულება არ შემიძლია (ფრანცისკო)
ჩახუტებულებმა ვილაპარაკეთ,შემდეგ გავუშვი,აღარაფერი მითქვია.ორივემ გადამკოცნა თბილად,მე კი ორივეს ცივი კოცნით ვუპასუხე.გავიდნენ სახლიდან,მანქანაში ჩაჯდნენ და წავიდნენ !.მე კი თვალი გავაყოლე და ვიგრძენი როგორ ჩამოგრდა ჩემს მარჯვენა ლოყაზე ცრემლის წვეთი,ერთს მეორე მოყვა,მეორეს მესამე და თვალებიდან ნაკადულივით იშხეფა ცრემლებმა.ვერც კი ვანალიზებდი 1 თვე მათ გარეშე როგორ უნდა გამეძლო.არადა რა ბედნიერი ვიყავი 1 თვის უკან როცა ფრანცი გვერძე მეჯდა და ერთმანეთის ყურებით ვტკბებოდით.ჩემს თავზე მეშლებოდა ნერვები ასე უბრალოდ რომ გავუშვი ორივე,მაგრამ რას ვიზავ? როგორმე უნდა გადავიტანო.
თვალებიდან ცრემლები მოვიწმინდე,ფანჯარას მოვშორდი და საწოლში დაბრუნდი.მალევე მიმეძინა და 2 საათში ტელეფონის ზარმაც გამაღვიძა.
– ჰეი როგორ ხარ ჩემო ლამაზო? (მარტინი)
– უჰჰ მარტინუშკა:დ რავიცი ვერ ვარ.
– მარტინუშკა ეს რა მოიფიქრე:დ.რატო ვერ ხარ,რამოხდა?
– ფრანცი და ანა წავიდნენ.
– ვიცი ბარბარე,ქორიმ მითხრა.
– რა გითხრა?
– მიდიანო,მეც 1 კვირაში უნდა წავიდე თორე ანას გარეშე ვერ გავძლებო:დ.
– ეგ წავა და ნახავს და მე რას ვიზავ ;((
– კაი ნუ მოიწყენ ეხლა რაა.
– რამე საქმე გქონდა?
– არა პროსტა მოგიკითხე.
– ააა.
– ხო არ გაგაღვიძე?
– კი;დ
– აუ ბოდიში რა.
– კაი არაუშავს.
– დღეს უნდა დავლიოთ და თუ ნასვამმა დაგირეკე არ გაიკვირვო;დ
– კარგი.
– გენაცვალე შენ:** მიყვარხარ:**
– მეც :** (ეს რათქმაუნდა მეგობრულად,ასე ვეუბნებოდით ერთმანეთს)
– აბა ჰე :**
– კარგად.
ტელეფონი გავთიშე,დაძინებას ვაპირებდი მაგრამ ვინ დაგაცადა?ეხლა მამაჩმმა დამიკაკუნა ოთახში.
– ბარბარე გღვიძავს?
– ფაქტიურად.რახდება?
– სასწრაფოდ უნდა მომიზადო სენდვიჩები,მეჩქარება.
– კარგი ხო გამოვალ,ჩავიცვა ჯერ.
– ხალათი ჩაიცვი,მაგის დრო არ მაქვს.
– ხო კაი მოვდივარ.
ფაციფუცით გავაკეთე სენდვიჩები,ჩავუწყე და სახლიდან გავისტუმრე.ახლა რა ვაკეთო?.უი თუმცა სახლი მქონდა დასალაგებელი;დ.მუსიკებს ბოლომდე ავუწიე და ამ ცეკვა სიმღერაში სახლიც მოვაკრიალე.მაგრამ მაინც არ მასვენებდა ანაზე და ფრანცზე ფიქრი.რა უნდა ვაკეთო მის გარეშე?;((.
თუმცა თქვენთვის ერთი რამ არ მითქვამს.ამ ერთი თვის განმავლობაში ძალიან კარგად დავუმეგობრდი ქენდის..ჩემთან ერთად დადის სააგენტოში,ეხლახანს შემოვიდა.საყვარელი გოგოა ძალიან.ამასთან ერთად თუ გავერთობი მარტო :||.
To Be Continued...
755
852
16
